آزمون روان شناسي – كه همچنين بررسي روان شناسي ناميده مي شود – مبنايي براي شناخت بهتر روان شناس از يك فرد و رفتار آن فرد مي باشد.
اين آزمون يك پروسه حل مسئله مي باشد كه توسط متخصصان زيادي مورد استفاده قرار مي گيرد – تلاش براي تعيين كردن مولفه هاي اصلي روان شناسي شخصي يا مشكلات سلامت رواني، شخصيتي، IQ يا ساير مولفه ها.
همچنين اين آزمون يك فرآيندي مي باشد كه نه تنها براي بررسي ضعف شخص مورد استفاده قرار مي گيرد، بلكه همچنين مي تواند براي شناسايي توانايي هاي وي هم به كار گرفته شود.
آزمون روان شناسي، عملكرد فرد را در يك نقطه زماني خاص اندازه گيري مي كند – دقيقا در همان زماني كه اجرا مي شود.
روان شناسان با استفاده از اطلاعات به دست آمده از آزمون، عملكرد فعلي فرد را مشخص مي كنند. از اين رو آزمون هاي روان شناسي نمي توانند آينده يا پتانسيل هاي غريزي را پيش بيني كنند.
آزمون روان شناسي يك آزمون منحصر به فرد يا حتي يك نوع خاصي از آزمون نمي باشد. اين آزمون شامل موارد زيادي از آزمون ها و پروسه هاي داراي پس زمينه تحقيقي مي باشد كه براي بررسي جنبه هاي خاصي از وضعيت روان شناسي فرد به كار گرفته مي شود.
برخي از آزمون ها براي شناسايي IQ به كار گرفته مي شوند و ساير آزمون ها براي اندازه گيري شخصيت يا ساير جنبه هاي فرد به كار گرفته مي شوند.
به دليل اينكه آزمون هاي گسترده اي در دسترس مي باشند، نكته مهمي كه بايد مورد توجه قرار داد عبارت از اين مي باشد كه تمامي اين آزمون ها شواهد تحقيقي يكساني را براي استفاده خودشان به اشتراك نمي گذارند
– برخي از آزمون هاي داراي مبناي اثبات و گواهي بسيار قوي هستند، در حالي كه ساير آزمون ها چنين مبنايي را ندارند.
ارزيابي روان شناسي عبارت از موردي مي باشد كه معمولا به صورت رسمي و فقط از طريق روان شناس مجاز صورت مي گيرد (آزمون واقعي مي تواند از طريق يك انترن روان شناسي يا كار آموزي كه تحصيل مي كند تا به يك روان شناس تبديل شود، صورت بگيرد).
بر اساس نوع آزموني كه مورد استفاده قرار مي گيرد، اين آزمون مي تواند از يك و نيم ساعت تا يك روز كامل متغير باشد.
معمولا آزمون در اداره روان شناسي صورت مي گيرد و شامل مقدار قابل توجهي از آزمون هاي قلم و كاغذي مي باشد (امروزه، اكثرا از طريق كامپيوتر اجرا مي شوند كه استفاده از آنها راحت تر مي باشد).
آزمون روان شناسي به چهار نوع اصلي تقسيم مي شود:
مصاحبه باليني
ارزيابي عملكرد هوشي (IQ)
ارزيابي شخصيتي
ارزيابي رفتاري
علاوه بر اين موارد ارزيابي روان شناسي، ساير روش هاي مربوط به آزمون هاي روان شناسي هم در دسترس مي باشند كه براي حوزه هاي خاص، همانند استعداد يا پيشرفت در مدرسه، مشاوره كاري يا شغلي، مهارت هاي مديريت و برنامه ريزي شغلي، به كار گرفته مي شوند.
مصاحبه باليني
مصاحبه باليني جزء اصلي آزمون روان شناسي مي باشد. برخي از افراد، مصاحبه باليني را به عنوان مصاحبه ورودي، مصاحبه پذيرش يا مصاحبه شناختي مي شناسند (هر چند كه از نظر فني ، اين موارد كاملا متفاوت مي باشند).
معمولا مصاحبه هاي باليني يك تا دو ساعت طول مي كشند و در اغلب موارد در يك مركز باليني صورت مي گيرند.
اكثر متخصصان سلامت روان مي توانند يك مصاحبه باليني را برگزار كنند – مصاحبه باليني يك فرصتي را براي متخصصان فراهم مي كند تا پس زمينه هاي مهم و اطلاعات خانوادگي را در مورد شخص به دست بياورد. اين مورد به عنوان دوره جمع آوري اطلاعات براي منافع تخصصي مي باشد (ولي در نهايت به خود فرد منفعت مي رساند).
ممكن است كه شما مجبور باشيد كه بخش هاي زيادي از تجربه شخصي يا خانوادگي خودتان را به همراه متخصص خودتان ياد آوري و بررسي كنيد.
همچنين فرد متخصص در رابطه با مراحل مختلف زندگي شما، سوالاتي را خواهد پرسيد.
در حال حاضر، برخي از مولفه هاي مربوط به مصاحبه باليني كامپيوتري شده است و باعث شده است كه شما بتوانيد به يك سري از سوالات، از طريق كامپيوتري كه در اداره مركز باليني قرار دارد جواب بدهيد و از روش مكالمه مستقيم با فرد استفاده نمي شود.
در اغلب موارد اين كار براي به دست آوردن اطلاعات آمار گيري نفوس به كار گرفته مي شود، ولي همچنين مي تواند شامل سوالات مصاحبه تشخيصي ساختار يافته باشد تا به متخصصان باليني كمك كند كه يك برداشت تشخيص اوليه داشته باشد.
تقريبا در تمامي موارد، قبل از يك آزمون روان شناسي رسمي يك مصاحبه باليني صورت مي گيرد (حتي در صورتي كه شخص به بيش از يك متخصص مراجعه كند). اغلب روان شناسان به منظور به دست آوردن يك برداشت باليني اين آزمون را انجام مي دهند، و بهترين روش انجام دادن اين كار، از طريق مصاحبه مستقيم با فرد درمانجو مي باشد.