راه حل مشكلات زندگي
1. مشكل واقعي را شناسايي كنيد.
سعي كنيد كه يك درك درستي از شرايط موجود به دست بياوريد.
احتمالا شما درگير يك سري مشكلات مربوط به سلامتي يا مشكلات شخصي باشيد كه تا به حال آنها را از خانواده خودتان مخفي كرده ايد.
يا اينكه به خاطر عشقي كه از دست داده ايد، احساس ناراحتي داشته باشيد.
مشكل موجود را در تحت نظر داشته باشيد تا بتوانيد شناخت مناسبي از آن به دست بياوريد.
شايد نياز باشد كه شما در اين مرحله يك سري تحليلي هايي را در مورد خودتان انجام دهيد.
چرا من مشكلم را از خانواده خودم مخفي مي كنم؟
چرا اين مشكل خانوادگي من را اينقدر ناراحت كرده است؟
براي مثال، ممكن است كه شما با چالش هاي مالي مواجه باشيد و نگران نحوه پول خرج كردن مادرتان باشيد.
شايد بعد از آن متوجه شويد كه دليل نگران بودن شما عبارت از اين است كه نمي خواهيد وي منابع مالي خودش را تمام كند تا شما مجبور به ارائه حمايت مالي از وي نباشيد.
هيچ نوع پيش فرضي در مورد تفكرات ساير افراد نداشته باشيد.
شما براي اينكه متوجه تفكرات واقعي آنها شويد، شايد نياز داشته باشيد كه با آنها صحبت كنيد.
از سخن چيني كردن در مورد ساير اعضاي خانواده اجتناب كنيد، چرا كه اين احتمال وجود دارد آنها در نهايت متوجه اين سخن چيني و شايعه پراكني شما شوند و شرايط موجود وخيم تر شود.
سعي كنيد كه بر روي علل متمركز شويد، نه بر روي علائم.
با اين وجود، يكي از اعضاي قابل اعتماد خانواده، همانند والدين يا برادر يا خواهر، مي تواند به شما كمك كند تا درك درستي از وضعيت موجود به دست بياوريد؛
بنابراين داشتن يك مكالمه صميمي كه به منظور حل و شناسايي مشكل صورت مي گيرد، يك مورد مناسبي است.
2. براي اينكه متوجه مشكلات موجود شويد، يك سري سوالاتي بپرسيد.
يكي از روش هايي كه با استفاده از آن مي توانيد علل ريشه اي مشكلات خانوادگي را شناسايي كنيد، عبارت از اجتناب كردن از اظهار نظر و سوال پرسيدن مي باشد.
ارائه اظهار نظر مي تواند منجر به ايجاد اين احساس در افراد شود كه مورد قضاوت قرار مي گيرند؛ اين حالت مي تواند باعث شود كه آنها حالت دفاعي به خودشان بگيرند.
در نقطه مقابل، سوال پرسيدن منجر به ملايم شدن مكالمه خواهد شد و مي تواند مواردي كه منجر به اذيت شدن فرد مي شوند را از بين ببرد.
سوال پرسيدن باعث خواهد شد كه اعضاي خانواده احساس محكوم شدن نداشته باشند.
شناسايي كردن ريشه اصلي مشكلات خانوادگيشناسايي كردن ريشه اصلي مشكلات خانوادگي
به منظور ايجاد شرايط بهتر، نظرات ساير اعضاي خانواده را هم بپرسيد.
براي مثال، بگوييد كه اخيرا خواهرتان از شما فاصله گرفته است و همانند گذشته شما را به قهوه دعوت نمي كند.
شما مي توانيد بگوييد كه “من متوجه شده ام كه همانند گذشته همديگر را نمي بينيم.
نظر شما در اين مورد چيست؟”
يا شما مي توانيد عادت خرج كردن مادرتان را با گفتن “من متوجه شده ام كه اخيرا خرج لباس شما زياد شده است.
آيا شما در قبال پول مسوليت داريد؟” نشان بدهيد.
سعي كنيد كه سوالات مطرح شده عبارت از يك سري سوالات بي خاتمه باشند، تا فرد مقابل توضيحات خودش را بيان كند.
بعد از آن به نظرات فرد مقابل گوش دهيد.
3. يك مسير ارتباطي ايجاد كنيد.
در صورتي كه تمامي مشكلات خانوادگي شامل ارتباطات ضعيف نباشند، اكثر اين مشكلات چنين وضعيتي را خواهند داشت.
اجازه ندادن به فرد مقابل براي بيان كردن نظرات خودش مي تواند يك مشكل بزرگي را ايجاد كند.
در صورتي كه مكالمه اي وجود نداشته باشد، حل كردن مشكل خانوادگي به سختي امكان پذير خواهد بود.
اولين فردي باشيد كه بحث را شروع مي كند – هر چند كه اين كار سخت مي باشد.
شايد بتوان از يك فردي در مابين اعضاي خانواده كه در مقايسه با ساير افراد بزرگتر و عاقل تر باشد، درخواست كرد كه مداخله كند و يك جلسه يا گفتگويي را با ساير اعضاي خانواده داشته باشد و به عنوان يك ميانجي عمل كند.
شما به منظور باز كردن راه ارتباطي بايد نقش خودتان را به صورت مناسبي ايفا كنيد.
اين نكته را به ياد داشته باشيد كه فرد حل كننده مشكل، به عنوان يك فرد بزرگ و مهمي در نظر گرفته خواهد شد.
بي توجهي به مشكل در حين افزايش يافتن آن مي تواند وضعيت مشكل موجود را در بلند مدت وخيم كند و يك ناراحتي و فضاي سردي را مابين طرفين ايجاد كند.
بهترين كار عبارت از بيان كردن احساس و درك خودتان مي باشد، ولي براي اين كار بايد زمان و روش درستي را انتخاب كنيد.
براي مثال، بيان كردن مشكلات خانوادگي در حين ناهار خوردن يك ايده بد و نامناسبي مي باشد.
JIN S. KIM به عنوان يك زوج درمانگر و خانواده درمانگر مجاز آزمايش ما تاييد مي كند كه : در صورتي كه مشكلي در خانواده شما وجود داشته باشد، سعي كنيد كه اين مشكل را رفع كنيد و مابين افراد درگير ارتباط برقرار كنيد؛ هر چند كه روش مورد استفاده شما بستگي به شرايط موجود دارد. براي مثال، در صورتي كه شما در ارتباط برقرار كردن با يك سرپرست انتقاد كننده و مغرور مشكل داشته باشيد، نوشتن يك نامه يا ايميل فرستادن مي تواند يك روش مناسبي براي دستيابي به سازش باشد.
4. مشخص كنيد كه مشكل خانوادگي بايد در چه زماني حل شود.
چه زماني مشكل خانوادگي به يك مرحله اي مي رسد كه بايد مورد بررسي قرار بگيرد؟
يك سري علائم مشخصي در مورد مشكلات خانوادگي و رابطه اي وجود دارند كه تحت كنترل نمي باشند و بايد مورد بحث قرار بگيرند كه اين موارد شامل بحث هاي مكرر، مخالفت ها، عصبانيت ها، اجتناب كردن از ساير افراد، محروم كردن برخي از اعضاي خانواده از يك سري حقوق و در بدترين حالت ها، دعواهاي فيزيكي مي باشد.
برخي از مشكلات خانوادگي مي توانند به دليل وجود اختلاف در تفكر و ديدگاه افراد ايجاد شوند، مواردي همانند تفاوت داشتن در ارزش ها يا عقايد فرهنگي.
ممكن است كه اعضاي خانواده نتوانند در مورد انتخاب هاي مربوط به سبك زندگي و اولويت ها يا عقايد شخصي به يك توافقي دست پيدا كنند.
برخي از مشكلات خانوادگي مي توانند به دليل سوء مصرف مواد، مشكلات سلامت رواني، قلدري كردن، نبود اعتماد، تغيير در شرايط زندگي، مشكلات مالي، استرس، مشكلات مربوط به روابط جنسي و حسادت ايجاد شوند.
شناسايي مشكلات خانوادگي
1. سعي كنيد كه به يك توافقي دست پيدا كنيد.
توافق كردن به معناي مطرح كردن يك راه حلي مي باشد كه براي هر دو طرف مناسب باشد، حتي در صورتي كه با خواسته هيچ يك از طرفين را به صورت دقيقي تامين نكند.
يك توافق عبارت از يك راه حل مناسب براي از بين بردن جر و بحث و رفع يك مشكل خانوادگي مي باشد.
اولين قدم عبارت از بررسي كردن اين مورد مي باشد كه آيا اين مشكل قابل حل مي باشد يا نه.
قابل حل بودن يك مشكل بستگي به ماهيت آن و تلاش هايي دارد كه براي رفع آن صورت گرفته است.
در صورتي كه شما به صورت مكرر تلاش كرده باشيد و نتايج بهتري به دست نيامده باشد، ممكن است اين مشكل قابل حل نباشد.
همچنين شما بايد مشتركات خودتان با طرف مقابل و اهدافي كه مي خواهيد به آن دست پيدا كنيد را مد نظر داشته باشيد.
در صورتي كه مورد خاصي را پيدا نكنيد، در اين صورت احتمال پيدا كردن يك راه حل براي رفع جر و بحث موجود، يك احتمال پاييني خواهد بود.
يكي از روش هاي مربوط به دستيابي به يك توافق اين است كه هر دو فرد در يك جايي كنار هم بنشينند و دو دايره اي بكشند كه مربوط به مشكل خانوادگي است.
شناسايي كردن ريشه اصلي مشكلات خانوادگيشناسايي كردن ريشه اصلي مشكلات خانوادگي
در دايره اول، مواردي را بنويسيد كه نمي خواهيد در مورد آن به توافق دست پيدا كند.
در دايره بيروني، بخش هايي را بنويسيد كه تمايل داريد در مورد آنها به يك توافقي دست پيدا كنيد.
بعد از آن دايره هاي خودتان را به يكديگر نشان بدهيد.
2. به صورت يك به يك با اعضاي خانواده صحبت كنيد.
برخي خانواده ها وجود دارند كه نمي توانند همانند يك گروه باشند.
زماني كه يك گروه داراي نيروهاي منفي باشد، اين گروه نخواهد توانست كه وظايف خودش را به درستي انجام بدهد.
در برخي مواقع اين شرايط حتي در زماني كه همه افراد كنار يكديگر قرار داشته باشند، ايجاد مي شود.
به جاي مطرح نمودن مشكلات خانوادگي ناراحت كننده در يك روز تعطيلي كه كنار هم قرار داريد يا در زماني كه كل اعضاي خانواده با هم شام مي خورند، سعي كنيد افرادي كه بين آنها تضاد وجود دارد را شناسايي بكنيد.
در صورتي كه اين اختلاف مابين شما و يك فرد ديگري از اعضاي خانواده باشد، شايد ساير اعضاي خانواده در صورت وارد شدن به اين اختلاف، احساس ناخوشايندي داشته باشند چرا كه دوست ندارند از يك طرف خاص حمايت كنند.
به جاي اين كار سعي كنيد كه از آن فرد خاص بخواهيد كه در حين ناهار يا قهوه خوردن، كنار شما بيايد.
صحبت كردن رو در رو يك فضاي طبيعي مي باشد كه مي تواند بهترين روش ممكن براي از بين بردن ناراحتي هاي موجود باشد.
افراد به صورت شخصي مواردي را خواهند گفت كه در مورد بيان كردن آنها در داخل يك گروه ترديد دارند.
زماني كه حواس پرت هستيد، يا در حال كار كردن بر روي يك پروژه بزرگ هستيد، يا منتظر يك تماس تلفني هستيد، يا در حال شستن ظرف ها يا يك كار مشابه ديگري باشيد، در رابطه با اين موضوعات بحث نكنيد.
به جاي اينكار اين بحث را به يك فرصت مناسبي موكول كنيد كه در آن موقعيت بتوانيد تمركز كافي را براي حل مشكل مورد نظر داشته باشيد.
3. با يك مشاور خانواده تماس بگيريد.
در صورتي كه بهترين روش در مورد اكثر اختلافات عبارت از بحث كردن رو در رو در مورد آنها مي باشد، ولي ممكن است كه در برخي مواقع لازم باشد كه براي حل كردن يك مشكل، كل اعضاي خانواده با هم بحث كنند.
اين رهيافت در زماني بهترين رهيافت ممكن خواهد بود كه مشكل مورد بحث بر روي تمامي اعضاي خانواده تاثيرگذار باشد و مربوط به اختلافات ميان فردي چند نفر محدود نباشد.
براي مثال، يك مشكل مربوط به خانواده مي تواند شامل از دست دادن شغل، ناتواني يا مشكلات مالي باشد.
صحبت كردن با اعضاي خانواده براي مطرح كردن ايده هايشان در مورد حل مشكل مي تواند احساس مفيد بودن را در آنها ايجاد كند.
از مشاوره خانواده به عنوان يك مبنايي براي ايجاد يك استراتژي مثبت در مورد حركت كردن خانواده به سمت جلو استفاده كنيد.
معمولا در حل كردن يك مشكل، عملكرد چند ذهن بهتر از عملكرد يك ذهن مي باشد.
نبايد هيچ يك از اعضاي خانواده يك حالت برتري در بحث ها داشته باشند و نبايد هيچ نوع عصبانيت و اسم گذاري وجود داشته باشد.
4. يك نامه اي به اعضاي خانواده بنويسيد.
هر چند كه به نظر مي رسد ارتباط الكترونيكي در اغلب مواقع مختصر و غير شخصي باشند، ولي يك نامه صميمي و دست نوشت مي تواند يك ابزار مناسب براي رفع كردن مشكلات بسيار سخت باشد.
مزيت روش دست نويسي عبارت از اين است كه شخصي تر مي باشد.
اين كار نشان مي دهد كه شما نگراني و تفكر خودتان را از طريق نامه ابراز مي كنيد و اين شرايط منجر به صميمي تر شدن رابطه شما خواهد شد.
اين كار به ساير اعضاي خانواده نشان خواهد داد كه شما تمام تلاشتان را براي بهبود رابطه انجام مي دهيد.
شما از طريق نامه مي توانيد احساس و دليل خودتان را براي حل كردن مشكل خانوادگي نشان بدهيد.
سعي كنيد كه در نامه هاي خودتان به جاي كلمه “شما” بيشتر از كلمه “من” استفاده كند تا نظر خودتان را بيان كنيد و هيچ شخص ديگري را سرزنش نكنيد.
توضيح بدهيد كه اين مشكل چه تاثيري بر روي شما دارد؛ همچنين توضيح بدهيد كه به چه نحوي مي خواهيد اين مشكل حل شود و دليل اين راه حل خودتان را هم توضيح دهيد.
5. مشكل خانوادگي ايجاد شده توسط يك كودك را حل كنيد.
در برخي مواقع علت ايجاد مشكلات خانوادگي، كودك شما مي باشد؛ ممكن است كه رفتارهاي اين كودك از روي بي احترامي باشد، با برادران يا خواهران خودش جر و بحث كند، يا وظايف خودش را انجام ندهد.
در صورتي كه كودك شما خيلي كوچك باشد، شايد بخواهيد كه برخورد شما با اين مشكل يك برخورد متفاوتي باشد.
اين مشكل را به كودك خودتان بيان كنيد.
مشكل موجود را كاملا صريح توضيح دهيد.
ممكن است شما بگوييد كه “ما متوجه شديم كه شما به راحتي نمي توانيد از خواب بيدار شويد و اين باعث شده است كه بارها با تاخير به مدرسه برويد.
اين مشكلي است كه ما بايد آن را حل كنيم.”
با عصبانيت برخورد نكنيد. به جاي اينكار از كودك بخواهيد كه در حل كردن مشكل به شما كمك كند.
پيشنهاد بدهيد كه كودكتان به كمك شما، يك راه حلي را براي مشكل موجود ارائه دهد.
در صورتي كه كودك در حل كردن مشكل موجود پيشرفت داشته باشد، وي را تشويق كنيد.
سعي كنيد كه علل واقعي مشكل را پيدا كنيد. براي مثال، آيا كودك شما به دليل استفاده كردن از رسانه هاي اجتماعي، در بيدار شدن از خواب مشكل دارد؟
هيچ محدوديتي را در مورد كارهاي دلخواه فرزندتان اعمال نكنيد.