هنگام خواب مغز شما مشغول ذخيره و تحكيم اطلاعاتي است كه در طول روز فراگرفته ايد؛ مطالبي كه شما فردا، هفته بعد يا سال بعد براي به يادآوري از انباره حافظه خود به آن ها نياز خواهيد داشت.
افزايش ظرفيت حافظه با تحريك الكتريكي
در بسياري از افراد به ويژه افراد داراي ضايعات نورولوژيكي اختلال حافظه مي تواند علائم مختل كننده اي باشد كه به روشي قابل ملاحظه در زندگي افراد تأثيرگذار است.
براي نخستين بار دانشكده UNC از دانشمندان پزشكي با استفاده از تحريك الكتريكي متناوب مغز يا TACS گزارش دادند كه نوع خاصي از فعاليت مغزي را در طي خواب و تثبيت اطلاعات در حافظه افراد سالم را مورد بررسي قرار داده اند.
تحريك الكتريكي و افزايش ظرفيت حافظه
اين يافته ها در ژورنال بيولوژيكي گزارش دادند كه يك روش غير تهاجمي براي كمك بالقوه به ميليون ها نفر مبتلا به شرايطي مانند اوتيسم، اسكيزوفرني و اختلال افسردگي فراگير مي باشد.
بيشتر بخوانيد: راهنماي جامع بي خوابي: معالجات و درمان ها ۱
روش هاي تقويت حافظه
سال هاست كه محققان در حال ثبت و ضبط آن دسته از فعاليت هاي الكتريكي هستند كه هنگام خواب تبديل و تغيير مي يابند. آنها به عنوان امواجي بر روي EEG الكتروآنسفالوگرام نشان داده مي شوند.
دوك هاي خواب
اين امواج به اصطلاح دوك هاي خواب نام دارند و دانشمندان فرض مي كنند كه آنها در فهرست بندي و ذخيره خاطرات هنگام خواب جريان دارند.
دكتر فلاويو فروليچ نويسنده ارشد اين مطالعه، استاد روانپزشكي و عضو مركز نوروساينس UNC بيان كرد:
“اما ما درمورد اينكه آيا دوك هاي خواب مي توانند يا حتي باعث ذخيره و ثبت اطلاعات مي شوند يا خير، چيزي نمي دانيم.
دكتر فلاويو فروليچ UNC
آنها صرفاً بازتوليدي جانبي از فرآيندهاي مغزي ديگر بوده اند كه موجب مي شوند آنچه ما ياد گرفتيم به عنوان اندوخته هاي حافظه در ذهن باقي بمانند.
اما، مطالعه ما نشان مي دهد كه در واقع دوك ها نقش مهمي در روند خلق خاطرات مورد نياز زندگي روزانه دارند. علاوه بر اين كه ما مي توانيم آنها را دخيل در ارتقاي ظرفيت حافظه بدانيم”.
تحريك الكتريكي و افزايش ظرفيت حافظهتحريك الكتريكي و افزايش ظرفيت حافظه
نخستين تحريك الكتريكي و افزايش ظرفيت حافظه
براي نخستين بار است كه اين گروه تحقيقي هدف گيري انتخابي دوك هاي خواب را بدون افزايش همزمان ديگر فعاليت الكتريكي عصبي در طي خواب گزارش كرده اند.
عملي كه هرگز با دستگاه tDCS؛ تحريك مستقيم الكتريكي مغز محقق نشده است، كه در واقع جرياني بسيار شناخته شده تر از tACS به عنوان جريان ضعيف ثابت الكتريكي متداولي است كه بر روي جمجمه به كار مي رود.
در مطالعه فروليچ 16 شركت كننده مرد به عنوان نمونه انتخاب شدند و هر كدام يك شب غربالگري را پيش از دوشب خواب آزمايش پشت سر گذراندند. همه شركت كنندگان قبل از به خواب رفتن در هر شب، دو تمرين متداول تقويت حافظه؛
يعني آزمون هاي تداعي جفت كلمات و تكاليف ضربه زني با توالي حركتي؛
شامل ضربه زدن مكرر با انگشتان در يك توالي خاص را انجام دادند كه در آن در هر دو شب اجراي آزمايش به هريك از شركت كنندگان الكترودهايي به نقاط خاصي از سر آنها وصل شده بود.
هر شب هر نفر به طور مجزا tACS را دريافت كرد؛
جريان متداول الكتريكي ضعيف متقارن شده با دوك هاي خواب طبيعي مغز.
شب بعدي در طي خوابيدن هر شخص تحريك ساختگي مانند پلاسيبو را دريافت كرد و صبح روز پس از آزمايش محققان عملكرد شركت كنندگان را در آزمون هاي استاندارد حافظه بررسي كردند.
تيم فلوريچ نتوانست در نمرات آزمون تداعي جفت كلمات پيشرفتي حاصل كند اما، بهبود معناداري در تكاليف حركتي از طريق مقايسه نتايج بين زمان برانگيختگي و پلاسيبو ايجاد شد.