مركز مشاوره ستاره

شما روابط خوبي با همسرتان داريد و هرگز دوست نداريد ناراحت نشويد.

اما اين واقعيت كه ما بايد قبول كنيم اين است كه فرد در معرض خطر طرد شدن است.

چند رفتار كه ناخودآگاه آزار و اذيت همسر را به دنبال دارد بخوانيد.
بعد از تميز كردن او دوباره تميزكاري مي كنيد.

هنگامي كه همسر شما ظروف را شسته است و به همان اندازه پاك كرده است، دوباره آن ها را مي شوييد.

با اين رفتار، او احساس ارزشمندي براي كمك به شما را از دست مي دهد.

گاهي اوقات شما بايد مراقب باشيد.

هنگامي كه ظروف در جاي خود قرار ندارند نيز مي توانيد بخوابيد.
شما دائما خود را مورد انتقاد قرار مي دهيد

خواه روز بدي داشته ايد و يا به دنبال همسر تان باشيد كه صادقانه دلداري تان بدهد اين به يك رفتار آزار دهنده در شما تبديل خواهد شد.

سعي كنيد مانند او باشيد.

هر روز خود را با گفتن چيزي كه افتخار مي كنيد جشن بگيريد.

به گفته روانشناسان، اگر خودتان را همان گونه كه هستيد قبول كنيد، روابط بهتري خواهيد داشت.
با تلفن همراه خود ارتباط برقرار مي كنيد

هنگامي كه شما به طور مداوم با تلفن همراه خود مشغول هستيد و در اطراف فضاهاي مجازي سرگردان، همسر شما احساس ناخوشايند و ناديده گرفته شدن مي كند.

كمتر شبكه هاي اجتماعي را بررسي كنيد يا زماني كه هر دو با هم هستيد تلفن همراه را خاموش كنيد.

شايد كمي سخت باشد اما نتيجه خوبي خواهد داشت.
هر زمان كه مي خواست يك شنونده خوب باشيد

او در مورد برنامه آخر هفته صحبت مي كند و ناگهان بين حرف هايش درباره بخشي از فيلمي كه چند لحظه پيش ديده ايد حرف مي زنيد و مي خنديد.

به جاي اينكه او را به صحبت كردن با ديوار تشويق كنيد، سعي كنيد به دقت به حرف هاي او گوش دهيد.
در جمع دوستانش حرفش را قطع نكنيد

هنگامي كه شما در گروهي از دوستان هستيد، صحبت هاي همسرتان را قطع نكنيد.

اين باعث مي شود او احساس تحقير و نا اميدي كند.

همچنين معتقدند كه انسان براي زندگي به عشق نياز دارد.

عشق چيزي است كه در اطراف ماست.

ما آن را هر روز حس مي كنيم بنابراين بسيار عجيب است.
چه كسي مايل است عشق را بپذيرد؟

بسياري از مردم راه هايي را كه به طور عادي عشق را در اطرافشان رد مي كنند نمي دانند.

شناختن چگونگي رد عشق ناخودآگاه باعث مي شود كه شما عشق خود را نسبت به زندگي خود بپذيريد.
رفتارهايي كه سبب دلزدگي همسر تان مي شود – چه كاري نبايد كرد
شما بحث را شروع مي كنيد

هنگامي كه انسان ها در رابطه آسيب پذيري هاي زيادي احساس مي كند، اين براي آن ها بحث برانگيز نيست.

اكثر افراد اختلاف نظر و يا اختلاف نظر خفيف را در روابط خود تجربه مي كنند.

اين يك بخش طبيعي از يك رابطه است.

اما رد عشق در زماني اتفاق مي افتد كه بدون هيچ دليلي بحث مي كنيد.

مردم نه تنها با دعوا عشق را رد مي كنند، بلكه مشكل را دو چندان مي كنند.

يكي از راه هاي پذيرش عشق اين است كه به عقب برگرديم و به واقعيت نگاه كنيم.

اگر شما خود را براي مبارزه آماده مي كنيد، به دنبال آن هستيد، احتمالا خواهيد يافت كه شما از عشق بي خبر بوديد.
احساساتتان را خاموش مي كنيد

چه كسي دوست دارد رابطه اش بدون احساس باشد؟

خاموش كردن احساسات يكي از راه هاي رد عشق است كه مردم آن را تحقق مي بخشند.

هنگامي كه شما احساس آسيب پذيري مي كنيد، از احساس خودداري مي كنيد، زيرا اغلب ما خودمان را متقاعد مي كنيم كه احساس ما خيلي مهم نيست.

اما رد عشق تنها باعث مي شود شما آن را تجربه نكنيد.

توجه داشته باشيد كه چه زماني احساسات خود را خاموش مي كنيد.

علت چيست؟

خود را صادقانه بپذيريد و احساسات خود را نشان دهيد.

شما توانايي پذيرش عشق در زندگي خود را پيدا خواهيد كرد.

خاموش كردن احساسات باعث كاهش ميل جنسي مي شود.
كمتر از آنچه شما سزاوار هستيد رفتار مي كنيد

ما هميشه با افرادي كه با ما خوب رفتار مي كنند رفتار خوبي نداريم.

اين يكي از واقعيت هاي زندگي است.

اما زماني كه شما اجازه مي دهيد كمتر از چيزي كه سزاوار آن هستيد با شما رفتار شود، شما عشق را از همه افرادي كه به شما احترام مي گذارند، انكار مي كنيد.

اين عمدتا به اين دليل است كه مردم فكر مي كنند كه از شادي كه شايسته آن هستند لذت نمي برند.

به گذشته خود نگاه كنيد و ببينيد كه مردم چگونه با شما رفتار مي كردند.

آيا هنوز هم با آنها ارتباط برقرار مي كنيد؟

اجازه بدهيد خودتان را دوست داشته باشيد كه ارزشش را دارد.

ارزش خود را حفظ كنيد.

با بيزاري نوجوانان از مدرسه رفتن چه كنيم؟

آيا نوجوان شما مدام مي گويد كه از مدرسه رفتن متنفر است؟

آيا در مورد معلم ها، همكلاسي ها و بي فايده بودن درس ها غر مي زند؟

آيا افرادي كه در مدرسه هستند را دورو مي داند، و نمي‌تواند دوست خوب پيدا كند؟ اگر اينچنين است، به عنوان والدين احساس نگراني و خستگي داريد. شما مي خواهيد كه به فرزند خود كمك كنيد، اما هر چقدر سعي مي‌كنيد موفق نمي شويد.
در مورد بيزاري نوجوانان از مدرسه نگران نباشيد!

كساني كه با نوجوانان كار كرده اند حتما مي دانند كه تنفر از مدرسه در اين سن طبيعي است.

با اينحال، موضوعي است كه بايد مورد توجه قرار بگيرد. راهبردهاي كاربردي بسياري وجود دارند، كه مي توانيد در اين موقعيت استفاده كنيد. در اين مقاله 15 روش براي شما در اين موقعيت ارائه شده اند.

    تصور نكنيد نوجوان لجباز شده يا سركشي مي كند.

از زماني كه كودكان وراد دوره نوجواني مي شوند، به دنبال خودمختاري هستند. آنها همچنين در حال شكل دهي هويت خود هستند، و در كنار همه اينها مغز و بدن به سمت تغييرات شگرف مي روند.

به همين دليل است كه رفتارهاي نوجوان سركشانه مي شوند.

اما تصور نكنيد كه اين تنها دليل است كه نوجوان را از مدرسه رفتن متنفر مي كند. اكثر اوقات، موضوعات ديگري نيز درگير هستند، مانند احساس سركوب شدن، مشكل با انجام تكاليف مدرسه، زورگويي از سوي بچه هاي ديگر، و ترس از امتحان.

با بيزاري نوجوانان از مدرسه رفتن چه كنيم؟

    به اين فكر كنيد كه چه عاملي باعث شده نوجوان اين حس را داشته باشد؟

اين سوالات را از خود بپرسيد؟

    آيا مدام به نوجوان خود غر مي زنم؟
    آيا هميشه در مورد مسائل مدرسه با او صحبت مي كنم؟
    آيا سرگرمي هاي كودك را هدر دادن وقت مي دانم؟
    آيا نوجوانم را با دوستانش، خواهربرادرها يا بچه هاي فاميل مقايسه مي كنم؟
    آيا من تاكيد بيش از حد روي انجام تكاليف مدرسه داشته ام؟
    آيا بدون سوال كردن از نوجوان او را در كلاسي ثبت نام كرده ام؟

هيچ كدام از دلايل بالا به تنهايي عامل ايجاد نفرت از مدرسه در كودك نيستند.

اما در تركيب با يكديگر، احتمالا باعث اختلاف شديد بين شما و نوجوان خواهند شد. كه در طول زمان، با نفرت از مدرسه متداعي مي شوند.

    هنگام گوش دادن به نوجوان از تكنيك هاي گوش دادن فعال استفاده كنيد.

زماني كه با نوجوان خود درباره علت تنفر از مدرسه صحبت مي كنيد، از تكنيك هاي گوش دادن فعال استفاده كنيد:

    به نوجوان خود توجه كامل نشان دهيد
    زمان گوش دادن به كودك چند كار را همزمان انجام ندهيد.
    زمان حرف زدن نوجوان وسط حرف او نپريد.
    نوجوان را تشويق كنيد به صحبت كردن ادامه دهد مثلا با گفتن : “خب..” .. ” ادامه بده” و …
    با نوجوان خود همدلي كنيد
    به دنبال اين باشيد كه احساسش را بفهميد
    قضاوت نكنيد
    مسئله را اخلاقي نكنيد.
    تا انجا كه ممكن است نصيحت ناخواسته نكنيد.
    به طور معمول آنچه كه تصور مي كنيد نوجوان مي گويد را انعكاس دهيد، مثلا بگوييد: به نظر مي رسه معلمت رياضي رو خوب توضيح نداده بخاطر همين از رياضي بدت مياد.

با استفاده از تكنيك گوش دادن فعال، نوجوان با احتمال بيشتري مشكلاتش را به شما مي گويد.

    از تهديد كردن استفاده نكنيد.

والدين مجبور مي شوند براي فشار آوردن به نوجوان گاهي از تهديد استفاده كنند.

اين تهديدها در دراز مدت كار نمي كنند، چه تهديد به محدوديت بيشتر باشد چه گرفتن گوشي موبايل. استفاده از قدرت و زور با بزرگ شدن كودك كمتر موثر واقع مي شود. تا زماني ك هنوجوان هستند اين رويكرد مناسب نيست، و بيشتر منجر به اختلافات مي شود.

به عبارت ديگر، با تهديد كردن او نمي توانيد باعث شويد عاشق رفتن به مدرسه شود. به احتمال زياد علت اصلي نفرت نوجوان از مدرسه ريشه هيجاني دارد. چيزي كه بايد به عنوان يك اولويت ديده شود.

    سخنراني نكنيد.

براي نوجوان خود شروع به سخنراني كردن نكنيد، به عبارت ديگر پاي منبر نرويد.

اما اگر هم خواستيد انجام دهيد سعي كنيد كوتاه و خلاصه باشد. نوجوانان معمولا تا دو دقيقه به سخنان شما گوش مي دهند، بنابراين با سخنراني طولاني تنها نفس خود را هدر مي دهيد.

اگر در مورد اصرار به مدرسه رفتن مدام بگوييد به خوبي پاسخ نمي دهند. هم چنين رفتار خاصي را متوقف نخواهد كرد به دليل اينكه شما به او گفته ايد بايد آن را انجام ندهد. علاوه بر اينها، حتي دانش آموزاني كه به شدت از مدرسه متنفر هستند نيز از اهميت مدرسه رفتن مطلع هستند.

بنابراين، نيازي نيست كه شما به آنها گوشزد كنيد، معلمان هر روز اين كار را انجام مي دهند.

پس نوجوان چه چيزي از جانب شما مي خواهد؟

او نياز دارد كه به او گوش دهيد، او را بفهميد و امور را از ديدگاه او ببينيد. زماني كه احساس كند درك مي شود، رفتار و نگرش خود را تغيير خواهد داد.

    تمركز خود روي مدرسه و تكاليف آن را كم كنيد.

هدف از اين كار اين نيست كه كلا نبايد درباره موضوعات مرتبط با مدرسه صحبت كنيد.

اما بسياري از نوجوانان باور دارند كه مدرسه تنها چيزي است كه والدين به آن اهميت مي دهند.

سعي كنيد درباره موضوعاتي صحبت كنيد كه نوجوان شما به آنها علاقه مند است مانند موزيك، بازي هاي كامپيوتري، شبكه هاي اجتماعي. زماني كه مكالمات شما با نوجوان متعادل تر مي شوند، نگرش نوجوان به مدرسه نيز بيشتر متعادل مي شود.

    به نوجوان كمك كنيد كه مهارت هاي مطالعه و سازماندهي را ياد بگيرد.

بسياري از دانش آموزان كه مدرسه را دوست ندارند با تكاليف مدرسه، پروژه ها، امتحانات و …. احساس خستگي مي كنند.

اكثر اين دانش آموزان بلد نيستند چگونه اولويت بندي، برنامه ريزي، سازماندهي، مديريت زمان، و مطالعه موثر را انجام دهند.

اگر نوجوان شما اينگونه است، او را تشويق كنيد اما اجبار نكنيد تا اين مهارت ها را ياد بگيرد. زماني كه نوجوان مهارت هاي لازم براي سازماندهي مطالعه را ياد بگيرد، از مدرسه رفتن بيشتر لذت مي برد.

اختلالات روان پريشي (سايكوز)

اختلال روان پريشي جزء بيماري هاي هاي شديد است و مغز را تحت تاثير قرار مي دهد و عملكرد مغز را مختل مي كند.

نشانه هاي اختلال روان پريشي در همه به صورت يكسان نيست و از فردي به فرد ديگر متفاوت است ولي ويژگي اصلي اختلال روان پريشي قطع ارتباط با واقيعت است.

فرد مبتلا به اختلال روان پريشي نمي تواند با واقيعت تماس برقرار كند وممكن است چيزهايي را ببيند يا صداهايي را بشنود كه ديگران آن ها را تجربه نمي كنند.

فردي كه به اختلال روان پريشي مبتلا است معمولا اين عقيده را دارد كه ديگران آن ها را درك نمي كنند.

اين اختلالات باعث مي شوند كه افراد فاقد توانايي لازم براي فكر كردن باشند و همچنين در قضاوت صحيح، دادن پاسخ هاي هيجاني مناسب، برقراري ارتباط موثر و رفتار كردن به صورت مناسب مشكل داشته باشند.

به همين دليل اين افراد در رفع كردن نيازهاي روزانه ي خودشان ناتوان هستند و همچنين عملكرد شغلي و اجتماعي و تحصيلي اين افراد نيز تحت تاثير قرار مي گيرد.

در صورت درمان نشدن احتمال عوارض اين اختلال بسيار بيشتر است.

در وضعيت حاد احتمال آسيب زدن به خود يا يگران نيز وجود دارد.

اين افراد چون متوهم هستند و افكاري در تضاد با واقيعت دارند، تمايل به جمع گريزي پيدا مي كنند و انگيزه هايشان در زندگي محدود و اندك مي شود.
ويژگي هاي عمده اختلال روان پريشي

    توهم (هالوسينيشن)
    هذيان ( ايلوژن)

توهم

افرادي كه داراي نشانه هاي سايكوز يا روان پريشي هستند معمولا در حواس پنج گانه ي خود نابهنجاري هايي را تجربه مي كنند، مثلا چيز هايي را تصور مي كنند كه وجود خارجي ندارند.

توهم ها (هالوسينيشن ها) ممكن است در همه ي حواس روي دهند ولي رايج ترين آن ها توهم شنيداري است كه در ۷۰ درصد افراد سايكوز يا روان پريش مشاهده مي شود.

توهم هاي شنيداري معمولا به صورت صداهاي بيروني هستند كه به فرد دستور مي دهند كاري را انجام دهد، دو يا چند صدا هستند كه با هم حرف مي زنند، يا فرد صداي يك نفر را مي شنود كه در حال حرف زدن درباره ي افكار اوست.

بعد از توهم هاي شنيداري، توهم هاي ديداري رايجترين هستند.

توهم هاي ديداري ممكن است حالت عام داشته باشند، مثلا فرد، رنگ ها، شكل ها يا انسان هايي را ببيند كه وجود خارجي ندارند، يا ممكن است خاص باشند.

يعني فرد، يك انسان خاص و مشخص را ببيند كه حضور دارد (مثلا، همسر يا پدر)، در حالي كه او كيلومترها دورتر است يا فوت كرده است.

انواع ديگر توهم

    توهم حسي يا جسمي (احساس خارش يا سوزش در بدن)
    توهم چشايي ( غير عادي حس كردن طعم غذا)
    توهم بويايي (چيزي در حال سوختن نيست ولي فرد گزارش بوي سوختگي مي دهد).

هذيان (ديلوژن)

هذيان ها عبارتند از باورهاي راسخ اما غلط كه معمولا بصورت سوء تفسير ادراك هاي ذهني يا تجربه ها جلوه مي كنند.

حدود ۷۵ درصد كساني كه به علت اختلالات سايكوز بستري مي شوند، هذيان (ديلوژن) دارند.

بعضي از هذيان ها آشكارا عجيب به نظر مي رسند (مثلا، فرد فكر ميكند كه همه ي اعضاي داخلي بدنش را بيرون آورده اند و اعضاي يك نفر ديگر را به جاي آنها گذاشته اند).

بعضي ديگر عجيب به نظر نمي رسند (مثلا، اين باور كه فرد فكر مي كند دائما تحت نظارت پليس است).

صرف نظر از ميزان عجيب غريب بودن ديلوژن، افراد مبتلا به آن، براي تاييد ديلوژن خود، هميشه مي توانند منطق و دلايلي ارائه دهند، هرچند خود باور آشكارا عجيب به نظر مي رسد.
انواع هذيان

    هذيان تعقيب و آزار: فرد فكر مي كند ديگران در تعقيب آن هستند وجاسوسي اش را مي كنند و او در خطر است.
    هذيان عظمت و خود بزرگ بيني: فرد فكر مي كند فردي مشهور يا قدرتمند است (مثلا رئيس جمهور، پيامبر).
    هذيان كنترل: فرد فكر مي كند افكار، احساسات و اعمالش تحت كنترل نيروهاي خارجي است (مثلا موجودات فضايي يا فوق طبيعي).
    هذيان به خود گرفتن: فرد فكر مي كند رويدادهاي خارجي مستقل و بي طرف، مشخصا به آن اشاره دارد (مثلا فكر مي كنند گويندگان راديو و تلويزيون درباره ي آن حرف مي زنند).
    هذيان كاپگراس: فرد فكر مي كند يكي از آشنايانش با يك نفر ديگر و مشابه او تعويض شده و اين فرد، خود او نيست.
    هذيان كاتراد: فرد فكر مي كند كه مرده است.
    هذيان پخش افكار: فرد فكر مي كند افكارش پخش مي شود و ديگران مي توانند آنها را بشنوند.
    هذيان درج افكار: فرد قويا باور دارد ديگران يا نيروهاي غيبي افكاري را در سر او مي كارند.
    هذيان برداشت افكار: فرد فكر مي كند كه يك قدرت يا يك فرد خارجي افكار او را از ذهنش بيرون مي كشد.
    هذيان نيست انگاري: فرد فكر مي كند جنبه اي از دنيا يا خود او ديگر وجود ندارد، مثلا فكر كند دنيا وجود خارجي ندارد يا ممكن است فكر كند دست ندارد، قلب ندارد.
    هذيان جسمي يا سوماتيك: فرد فكر مي كند بدنش بوي بد مي دهد يا يك بيماري وحشتناك دارد.
    هذيان فقر: بر خلاف شواهد (حساب بانكي پر از پول)، فرد كاملا معتقد است كه فقير است.
    هذيان گناه كاري: فرد مطمئن است كه يك گناه بزرگ يا يك اشتباه وحشتناك مرتكب شده است.

ارتباط زناشويي ارتباطي است كه در مقايسه با ساير ارتباطات انساني بي نظير است.

چرا كه ديگر ارتباطات انساني يك بعد از حيات را مي‌پوشانند اما ارتباط زناشويي دربرگيرنده ابعاد زيستي، اقتصادي، عاطفي و رواني است.

الگوهاي ارتباط زناشويي به الگوهاي دروني شده اي گفته مي‌شود كه هر زوج با خود به روابط زندگي زناشويي مي‌آورد.

اين الگوها نشان مي‌دهد كه الگوي تعامل كارآمد بين زن و شوهر چه بايد باشد. از ديد متخصصين روانشناسي الگوهاي مقابله با مشكلات كه زوجين در موقعيتهاي تعارض آميز به كار مي‌برند، الگوهاي ارتباطي زناشويي نام دارد.

مقايسه الگوهاي ارتباطي در دو دسته از ازدواج‌هاي موفق و ناموفق يكي از اهداف مهم پژوهش ها در حوزه مشاوره خانواده و ازدواج است.

در اين زمينه پژوهش هاي متعددي انجام گرفته و الگوهاي ارتباط زيادي توسط متخصصين شناسايي شده‌است كه به معرفي برخي از آن ها مي‌پردازيم. شما نيز با خواندن اين مقاله اين الگوها را در ارتباط خود بررسي كنيد.

بر اساس يك طبقه بندي كه توسط متخصصين انجام شده است از جمله گاتمن(۱۹۹۳) و فيتزپاتريك (۱۹۸۸) چندين ارتباط بين زوجين نام گذاري شده اند.

آن ها با استفاده از ابزار پرسش نامه و مشاهده به وجود دو نوع الگوي ارتباطي كلي در ازدواج پي بردند:

زوجيت با ثبات، زوجيت بي ثبات. زوجيت با ثبات شامل زوج هاي سنتي، زوجهاي دو جنسيتي و زوج هاي اجتنابي مي‌شود.

زوج هاي سنتي: با نقش هاي جنسي سنتي يعني مردانه و زنانه انطباق دارند، وظايف زن و مرد كاملا از يكديگر متمايز و مشخص است.

اهداف خانوادگي را بر اهداف فردي ترجيح مي‌دهند. داراي برنامه منظم و مشخص روزمره هستند.

در منزل درمكاني مشترك زندگي مي‌كنند و هيچ يك اتاق خصوصي متعلق به خود ندارد.

حد متوسطي از هيجانات مثبت و منفي زا از خود نشان مي‌دهند.

از به وجود آمدن تعارض به جز در مسائل مهم اجتناب مي‌كنند. به يكديگر گوش داده و سعي مي‌كنند ابراز همدلي كنند و بعد از پايان هر تعارض آشكارا در پي راضي كردن و متقاعد كردن طرف مقابل هستند. سنتي ها تمايل دارند كه ديدي قراردادي به ازدواج داشته باشند و براي ثبات و اطمينان ارزش بيشتري قائل هستند تا تنوع و خودجوشي. آنها شديدا به هم متكي بوده و اوقات زيادي را با هم به سر مي‌برند. هرچند آن ها قاطعانه عدم توافق بين خود را ابراز نمي‌كنند. اما از تعارض و كشمكش نيز اجتناب نمي‌كنند. در يك ازدواج سنتي تعارض كمتر رخ مي‌دهد چون قدرت و تصميم گيري با توجه به هنجارهاي مرسوم بين آنها تقسيم شده‌است. زوجين سنتي به ميزان زيادي ابرازگر هستند و به راحتي احساسات شادي يا ناكامي‌خويش را ابراز مي‌كنند.

زوج هاي دو جنسيتي(آندروژن): زن و مرد هر دو در قبول نقش هاي جنسي زنانه و مردانه مساوات طلب هستند، يعني وظايف مردانه و زنانه تقسيم نمي‌شود، بلكه هر دو در مواقع مقتضي هر دو نقش را ايفا مي‌كنند. اهداف فردي را بر اهداف خانوادگي ترجيح مي‌دهند. برنامه زندگي منظم و از پيش تعيين شده اي ندارند. در منزل اتاق خصوصي دارند. سطوح بالايي از هيجان هاي مثبت و منفي را از خود نشان مي‌دهند و ترجيح مي‌دهند براي حل مشكلات درگير در مذاكره و بحث طولاني در مورد بسياري از مسائل شوند.

زوج هاي اجتنابي: با نقش هاي جنسي سنتي يعني نقش هاي مردانه و زنانه سازگاري دارند، وظايف مرد و زن كاملا از هم جدا و متمايز هستند. زماني كه تعارضي به وجود مي‌آيد، هر يك نظر خود را بيان مي‌كند و هيچ كدام تلاشي براي متقاعد كردن طرف مقابل و ايجاد تفاهم انجام نمي‌دهند. بحث هاي آنها هيجاني و عاطفي نيست.

زوجيت بي ثبات: شامل زوج هاي ناسازگار و زوجهاي آزاد و مستقل مي‌شود.

زوج هاي ناسازگار زماني كه درگير تعارض مي‌شوند، هيچ كدام كوششي سازنده براي حل آن نمي‌كنند. ارتباط اين زوجين توأم با عيب جويي و سرزنش دائمي، ذهن خواني، حالت تدافعي، بروز هيجان منفي زياد و هيجان مثبت اندك است. الگوي تعاملي با حمله و كناره گيري همراه است.

زوج هاي آزاد و مستقل: از بروز تعارض جلوگيري مي‌كنند و مهارتهاي اندكي در جهت حل مسأله دارند. ويژگي تعامل و ارتباط آن ها با عيب جويي و سرزنش مختصر و كوتاه، ذهن خواني و حالت تدافعي اندك همراه است. سطح هيجان منفي آن ها بسيار پايين و تقريبا هيچ هيجان مثبتي از خود بروز نمي‌دهند. الگوي تعاملي آن ها كناره گيري است. مستقل ها ديدي غير متعارف نسبت به ازدواج دارند و خيلي به هم متكي نيستند. آنها هرچند ممكن است اوقات زيادي را با هم صرف كنند و اشتراكات زيادي داشته باشند اما براي استقلال خويش بيشتر ارزش قائل بوده و اغلب در خانه اتاق هاي جدا از هم دارند همانند زوج هاي سنتي اين دسته از زوج ها نيز ابرازگر هستند.

گاتمن دريافت كه در هر سه الگوي زوجيت با ثبات نسبت تبادل كلامي مثبت به منفي در جريان حل تعارض پنج به يك است در حالي كه در هر دو الگوي زوجيت بي ثبات تقريبا يك به يك است. در نتيجه روابط زناشويي با ثبات و بي ثبات هر دو از الگوهاي رفتاري خاص تبعيت مي‌كنند.

نكته جالب براي پرورش كودك حواس پرت خود را در اين مقاله ببينيد.

فرزندپروري مي تواند فرآيندي لذت بخش باشد.

با مشاهده رشد فرزندتان فرزندپروري بسيار لذت بخش مي شود. با اين وجود همانطور كه همه والدين مي دانند، چالش هايي نيز در رابطه با پرورش كودك وجود دارد.

براي مثال كودكاني هستند كه تا حدي داراي مشكلات تمركز مي باشند. اگر كودك شما داراي حواسپرتي يا مشكل تمركز است راه هايي وجود دارند كه مي توانيد به آنها كمك كنيد. در اين مقاله به اين راهكارها پرداخته ايم.
توضيح چالش هاي پيش روي كودك به روش مثبت

بسياري از كودكان حواس پرت متوجه تاثيرات مشكل تمركز خود نيستند، بنابراين هنگامي كه آنها را به به عنوان تنبيه به اتاق مي فرستيد يا از كاري محروم مي كنيد گيج مي شوند.

مشكلات تمركز در كودكان مي توانند منجر به مشكلات زيادي در زندگي كودك شوند، اما بدين معني نيست كه كودك بدي است.

در واقع، كسب شناخت در مورد مشكل خود و مواجهه با آن به روشي مثبت مي تواند به آنها كمك كند تا رشد بهتري داشته باشند. اگر بتوانيد به كودك خود بياموزيد مشكل تمركز خود را بهتر بشناسد، به او آموخته ايد كه چگونه بر اين مشكل فائق شود.
علت حواس پرتي در كودكان

برخي روش ها براي توضيح چالش هاي مرتبط با يادگيري به كودك شامل موارد روبرو مي تواند باشد:

توضيح اينكه تمركز چيست؟

چرا مهم است كه تمركز خود را هميشه كنترل كنيم؟

و چه مشكلاتي مي تواند ناشي از عدم تمركز روزمره ايجاد شود. البته بهتر است به برخي نكات مثبت در مورد پرت بودن حواس اشاره كنيد، براي مثال خلاقيت، داستان سرايي، توجه به چيزهاي جديد، يا توجه به چيزهاي جديد (مثلا توجه به صدايي كه حواس بقيه را به خود مشغول نكرده است).
برنامه ريزي مداوم براي كودك خود داشته باشيد.

كودكاني كه مشكلات تمركز دارند زماني كه داراي برنامه ريزي نيستند حواسپرتي بيشتر بروز مي دهند.

به عنوان والدين، سعي كنيد با همكاري كودك يك برنامه منظم بنويسيد.

به منظو اينكه به كودك خود كمك كنيد مهارت زندگي بيشتري بياموزد به او كمك كنيد خودش برنامه ريزي كند. بسياري از كودكان با برنامه ريزي ديداري بهتر كار مي كنند.

همراه با كودك تكليف مرتبط و زمان آن را مشخص كنيد و در كنار آن عكسي از فعاليت مربوطه قرار دهيد، يا اينكه كودك تصويري از فعاليت بكشيد.

يك روش ديگر اينست كه تصاويري را از اينترنت جستجو كنيد، و برنامه را در كاميپوتر بنويسيد، و در نهايت برنامه را پرينت بگيريد.

سپس مي توانيد آن را به ديوار اتاق كودك بزنيد و بعد از انجام هر تكليف روي آن كليك كند.

اين كار بسيار مهم است زيرا ياد مي گيرند كه مستقل تر شده و كارهاي خود را انجام دهند، بدون  آنكه مجبور باشيد مدام به او ياداوري كنيد.
به فرزند خود اجازه استراحت دهيد.

در حاليكه والدين انتظار دارند كه فرزندان در مدت زمان مشخصي كاري را انجام دهند، بسياري از كودكان نمي توانند بدون حواسپرتي كاري را در مدت زمان محدود انجام دهند، بخصوص انها كه مشكل كمبود توجه دارند.

در اين زمان است كه بايد به كودك فرصت دهيد كمي استراحت داشته باشد. گاهي كودك تنها با ده دقيقه استراحت مي تواند دوباره متمركز شود و كار را جلو ببرد. يك مثال براي اين كار اينست كه به كودك بگوييد 15 دقيقه كار كند و سپس 5 دقيقه به او استراحت دهيد.
حواسپرت كن ها را دور كنيد.

كودكان بسياري هستند كه با هر چيزي حواسشان پرت مي شود، از جمله يك اسباب بازي در اتاق، سر و صدا، يا وجود افراد ديگر در اتاق.

اگر كودك شما به راحتي حواسش پرت مي شود، سعي كنيد برخي حواس پرت كن ها را از محيط دور كنيد. يا معلم كودك صحبت كنيد و ببينيد اگر لازم است از همكلاسي اي كه حواسش را پرت مي كند دور شود، و يا اينكه حواس پرت كن هاي كودك را به معلم معرفي كنيد تا انها را از او دور كند.

در خانه قسمت مشخصي را تعيين كنيد تا كودك تكاليفش را هميشه در آنجا انجام دهد، مثلا يك ميز خلوت در خانه.

اختلالات خوردن (Eating disorder)

اختلالات خوردن الگوهاي آشفته ي غذا خوردن را شامل مي شود.

در اين اختلال، افراد معمولا اندازه ي بدن خود را بيش از حد براورد مي كنند (آشفتگي در تصوير بدن)، به همين دليل از الگوهايي براي غذا خوردن تبعيت مي كنند كه سبب مختل شدن زندگيشان مي شود.

عزت نفس اين افراد به شدت وابسته به اهميت وزن و شكل بدنشان است.

اين افراد عادات غذايي غير طبيعي و مختل شده اي دارند.
  علائم موجود در اختلالات خوردن

از جمله علائم موجود در اين اختلال مي تواند اجتناب از غذا خوردن و يا پرخوري شديد باشد كه افراد بر حسب داشتن هر كدام از نشانه ها در طبقه ي خاصي از اختلالات خوردن قرار مي گيرند.

افراد مبتلا به اين اختلال از روش هاي خاصي براي دفع كردن غذا استفاده مي كنند كه همين عوامل نيز مي تواند آسيب رسان باشد و علاوه بر اينكه زندگي فرد را مختل مي كند، در نهايت مي تواند به مرگ فرد منجر شود.

دو نوع اساسي اختلالات خوردن، بي اشتهايي رواني و پراشتهايي رواني است.

اين دو اختلال، اگرچه بصورت مجزا از هم طبقه بندي شده اند، اما ويژگي هاي مشترك از جمله سن آغاز، شيوع بيشتر در جنس مونث و از همه مهم تر يك ترس شديد از چاقي در هر دو اختلال وجود دارد.
بي اشتهايي عصبي (anorexia nervosa)

بر خلاف نام گذاري غلط اين اختلال، افراد مبتلا به اين اختلال بسيار به خوردن علاقه دارند و اشتهاي آنها عادي است ولي از خوردن امتناع مي كنند.

سه نشانه ي اشكار در اين اختلال:

خوردن به شدت محدود كه سبب مي شود فرد وزن بسيار كم داشته باشد

ترس شديد و غير واقع بينانه از چاق شدن يا افزايش وزن

خود پنداره ي آشفته در مورد شكل يا وزن بدن

اين افراد، مصرف غذاي خود را محدود مي كنند، دلمشغول چاق شدن مي شوند و احساس مي كنند كه چاق هستند، با اينكه ممكن است به طور جدي لاغر باشند.

بسياري از افراد مبتلا به بي اشتهايي عصبي، معيارهاي عالي براي رفتار و عملكرد خود دارند.

اين افراد از لحاظ هيجاني فرو خورده هستند و از روابط صميمي خارج از خانواده خودداري مي كنند.

    محدود كننده
    پاكسازي كننده

محدود كننده: اين افراد از خوردن امتناع مي كنند و براي كاستن از وزن خود به رفتارهايي مانند سوء استفاده از قرصهاي رژيمي و ورزش كردن اجباري مي پردازند.

پاكسازي كننده (تيپ پرخور / تخليه كننده): اغلب اوقات از خوردن امتناع مي كنند و زماني هم كه چيزي ميخورند، اقدام به عمل هاي جبراني نظير استفراغ عمدي، مي كنند.

شيوع اختلال بي اشتهايي عصبي در دخترها، ۱۰تا ۲۰برابر بيشتر از پسرهاست.

اين اختلال در سن بلوغ و ازدواج بيشتر است.

سن شروع اين اختلال، ۱۴ تا ۱۸ سالگي است.
اختلال پرخوري عصبي (bulimia nervosa)

افراد مبتلا به اين اختلال، به پرخوري مي پردازند كه در طول آن، مقدار بيش از اندازه ي غذا، ظرف مدت زمان كوتاه (مثلا ۲ ساعت) مي خورند.

آنها در مدت اين دوره ها احساس فقدان كنترل مي كنند كه باعث مي شود احساس كنند نمي توانند خوردن را متوقف كرده يا مقدار غذايي را كه ميخورند، تنظيم كنند.

آنها براي اينكه از افزايش وزن اجتناب كنند، بعدا به پاكسازي مي پردازند كه در طول آن از طريق روش هايي مانند استفراغ عمدي، سوء مصرف ملين، مدرات يا داروهاي ديگر و روزه گرفتن يا ورزش مفرط كالري هاي اضافي را جبران مي كنند.

اين اختلال لزوما با چاقي همراه نيست و اكثر افراد مبتلا داراي وزن نرمال هستند.

در اين بيماران احساس شرم، پريشاني، درماندگي و احساس عدم كنترل و افسردگي (دلتنگي پس از پرخوري) بسيار شايع است.
پيامدهاي جسماني اختلال پرخوري عصبي

افراد مبتلا به اختلال پرخوري عصبي دچار مشكلات جسماني متعدد مي شوند كه جدي ترين آنها در رابطه با پاكسازي روي مي دهد.

براي مثال، شربت ipecac (دارويي كه افراد براي استفراغ استفاده مي كنند)، در صورتي كه به طور منظم و به مقدار زياد مصرف شود، عواقب مسموم كننده ي جدي دارد.

افرادي كه به طور مكرر استفراغ مي كنند، دچار پوسيدگي دندان نيز مي شوند، زيرا مواد استفراغ آور بسيار اسيدي هستند.

قرص هاي رژيمي كه افراد مبتلا به پرخوري عصبي مصرف مي كنند نيز مي تواند عواقب مسموم كننده داشته باشند.

علت شل شدن آلت تناسلي:اول از همه، بايد توجه داشت كه اين پديده بسيار رايج بين مردان است.

و ممكن است در هر سن در زندگي جنسي رخ دهد.

مسائلي مانند مشاوره استرس و اضطراب و درگيري هاي فكري به عنوان عوامل مهمي مطرح مي شوند.
بررسي علت شل شدن آلت تناسلي

از دست دادن نعوظ ممكن است منجر به يك مشكل ذهني شود.

كه به دو دليل اصلي رخ مي دهد:

    عدم اثبات مردي شما، عدم رضايت شريك شما.
    اين علل باعث مي شود فورا شل شدگي آلت مردان را تجربه كند.
    و وارد حالت اضطراب و ترس شود كه وضعيت را بدتر مي كند.

بايد بگوييم كه در اغلب موارد به ويژه در بين عوامل روانشناختي نعوظ جوان، مانند:

    اضطراب، عملكرد مربوطه و دست از دادن نعوظ قبل از دخول به الت همسر.
    يا حتي قبل از كشيدن كاندوم بر روي آلت تناسلي بروز مي كند.

در چنين مواردي نبايد ترس و اضطراب داشته باشيد. سعي كنيد به آرامش برسيد.

و درباره ******** فكر نكنيد، به عنوان يك اقدام فوق العاده اي كه قرار است به شما برسد.
لزوم دوري از نگراني

    فقط از هيجان خود در يك محيط كاملا طبيعي بدون نگراني فكر كنيد.
    حتي اگر شما جوان هستيد و يك مشكل فيزيكي داريد، بايد با اين مشكل برخورد كنيد.
    سعي كنيد با متخصص مشورت كنيد تا درمان مناسب براي وضعيت تان را ارائه دهد.

در بزرگسالي علت اختلال نعوظ معمولا هورموني يا عروقي است.

پس از پنجاه سالگي، با كاهش تستوسترون كه باعث اختلال نعوظ .

يا در موارد شديد ناتواني جنسي مي شود، مشكل وجود دارد.

درك مكانيسم اختلال نعوظ به علت مشكلات عروقي كار ساده تر مي شود:

    گردش خون به جبر كاهش مي يابد و منجر به اختلال در عملكرد نعوظ مي شود.
    نوشيدن الكل و مصرف مواد مخدر همچنين مي تواند يكي از دلايل از دست دادن نعوظ باشد.

اختلال در عملكرد نعوظ

داروهاي اختلال نعوظ مثل وياگرا  كه به ارتقاء گردش خون كمك مي كنند مي توانند در سنين بالا استفاده شوند.

شما بايد بدانيد كه حتي در سن بالا هم علت اختلال نعوظ ممكن است ذهني باشد.

اين امر ممكن است به عنوان مثال براي كار استرس يا مشكلات ارتباطي باشد.

در چنين مواردي، بهترين درمان اين نيست كه از دارو استفاده شود .

درمان شل شدگي آلت مردان

    بهترين راه حل براي مشكل شما را پيدا كند.
    سعي كنيد بدانيد كه بسياري از افراد مبتلا به مشكلات بوده است.
    درمان هاي مؤثر ان ها را بهبود داده است.
    آمار دقيق فراواني آن در جامعه موجود نيست.
    اما تخمين ها نشان مي دهد كه بيش از يك سوم از مردان.
    در طول زندگي خود اين مشكل مهم را تجربه مي نمايند.

اگرچه شيوع آن با سن افزايش مي يابد، اكثر مشتريان در درمانگاه ها جوان هستند.

اختلال نعوظ به عنوان عدم توانايي در حفظ سفتي آلت تناسلي يا ناتواني .

در اماده شدن الت از لحاظ سفتي در طول رابطه جنسي تعريف شده است.

اين مشكل مي تواند به طور دائم در طول زندگي فرد بروز نمايد.

از سوي ديگر، اين مشكل مي تواند جامع يا موقعيتي باشد.

در زندگي جنسي گاهي افراد از آلت تناسلي مصنوعي هم استفاده ميكنند.
اختلال عدم توانايي حفظ سفتي آلت

    اين اختلال مي تواند به علت عوامل رواني و عوامل فيزيكي رواني باشد.
    اختلال آرامسازي آلت تناسلي مردانه به دليل زمينه هاي رواني مردان، يك موضوع ساده نيست.
    اعتماد به نفس كاهش مي يابد و موجي از ترس از اين است كه اين نماد مردسالاري او را كاهش داده است.
    و اگر شيطان ترياك را در مقابل او قرار ندهد مركز مشاوره تلفني .

او در افسردگي، اضطراب و سرماخوردگي قرار خواهد گرفت و از سقوط جلوگيري خواهد كرد.

مردان در زندگي خود هميشه قادر به ايجاد آلت تناسلي خود در طول تحريك نخواهند بود.

اين وضعيت تنها در چند درصد از موارد ديده مي شود .

و در جنس مخالف شل شدن سينه زنان به نوعي تنش در رابطه جنسي تبديل شده است .

و حساسيت هاي خاصي در اين مورد وجود دارد.
اختلال عصبي مركزي

و به علت آسيب عصب عروقي و تناسلي، آسيب پايدار ناشي از سيستم عصبي مركزي نيز مي باشد.

اما اغلب، بيمار به طور دوره اي اين مشكل را تجربه مي كند.

اغلب توصيه مي شود كه شيوه زندگي در مرحله اول اصلاح شود.

ما بايد از همكاران محترم درخواست كنيم كه آموزش هاي سالم ما را به افرادي كه ما انتظار داريم آموزش دهيم.

براي شروع هركاري شناخت از آن كار همچنين كساني كه ما را در آن كار همراهي مي كنند لازم و ضروري بوده و به موفقيت ما كمك مي كند. همانطور كه ميدانيد زمانيكه همكاران ما در انجام كاري خوب نبوده، ما را از مسير آن كار خارج مي كند بنابراين شناخت از آن ها لازم مي باشد تا مابه نتيجه اي موفقيت آميز برسيم.

با توجه به مثال ملموس بالا، زندگي و آغاز به آن هم همينگونه مي باشد. براي شروع يك زندگي و سپس رسيدن به موفقيت در آن شناخت از كسي كه ما را در اين مسير به عنوان همسر و كسي كه تكيه گاه ما است بسيار مهم و ضروري مي باشد به گونه اي كه اين شناخت مي بايست در تمامي زمينه ها اعم از نوع زندگي، شيوه برخوردي در اجتماع، شخصيت و بازخورد وي در جامعه، اخلاق و رفتار و همچنين نحوه زندگي وي در گذشته، نوع تربيت و طرز برخورد و همچنين عادات و خلق و خويي كه خود فرد دارد بايد مورد بررسي قرار گرفته و جمع بندي نهايي با مشورت با يك مشاور خوب انجام شده و با اطمينان خاطر زندگي شروع شود. اگر اين كار با كمك والدين و همچنين كساني كه دسترسي به دانشگاه و محل كار و محل زندگي وي دارند به خوبي انجام شود مطمئناً زندگي كه پيش روي دو جوان است سرشار از شادي و لذت بوده و خوشبختي را به ارمغان دارد.

بنابراين توصيه ما به والدين و خود جوان اين است كه درست است جلسه خواستگاري كوتاه بوده و نمي توانتمامي نظرات را رد و بدل كرد اما درباره همچيز سخن بگوييد و شناخت لازم را به دست بياوريد. والدين عزيز تحقيقات لازم را از افراد مطمئن انجام دهيد و به صحبت هاي يك فرد اكتفا نكنيد زبرا آن فرد ممكن است خصومت شخصي داشته و يا برداشتي اشتباه از يك موضوع داشته است. سپس به دختران و پسران خود اجازه دهيد كه با فرد مورد نظرشان چند جلسه صحبت داشته تا بتوانند به شناخت خوبي از هم برسند.

به همين دليل افراد زيادي وجود دارند كه يكي از دوستان يا اعضاي خانواده شان معلول هستند.

در حاليكه معلوليت تقريبا يك مورد رايجي است، ولي افراد معلول با چالش هاي متنوعي مواجه هستند.

افرادي از خانواده كه دوست دارند از خويشاوندانشان حمايت كنند، ممكن است با يك سري چالش هايي مواجه باشند.

شما به دليل داشتن شناخت محدود، براي حمايت فيزيكي و عاطفي از اين افراد بايد يك سري تجهيزاتي را مورد استفاده قرار دهيد.
روش يك – ارائه كمك و حمايت به خويشاوندتان

1.  توجه كردن به نيازهاي خانواده

اين نكته در كمك كردن به فرزند معلول در خانواده بسيار مهم است.

چه در صورتيكه با فرد مورد حمايتتان در يك جا زندگي كنيد و چه در صورتيكه در برخي مواقع او را ببينيد، به منظور اينكه متوجه نياز فيزيكي يا عاطفي وي شويد، بايد همواره حواستان به اين فرد باشد.

در صورتيكه نسبت به شرايط موجود هم خانواده اي خودتان مطلع نباشيد، نخواهيد توانست به اين فرد كمك كنيد.

در صورتيكه اين فرد به همراه شما زندگي كند و به كمك نياز داشته باشد، بايد از وي مراقبت كنيد.

در صورتيكه با اين فرد زندگي نكنيد، بايد به صورت مرتب به او سر بزنيد يا با او ارتباط برقرار كنيد تا نسبت به مناسب بودن وضعيتش و نياز داشتنش به كمك مطلع شويد.

همواره بايد به حريم خصوصي و فضاهاي شخصي اعضاي خانواده تان احترام بگذاريد.

نحوه مراقبت نزديكي كه از اين افراد بايد صورت بگيرد، به سن، نيازها و ميزان كمك هاي دريافتي از طرف ساير افراد بستگي دارد.

براي مثال، يك كودك اوتيسم كم سن و فاقد توانايي تكلم، نسبت به يك فرد بالغ اوتيسم داراي قدرت تكلم و نيمه مستقل، به كمك بيشتري نياز دارد.

2. ارائه كمك هايي كه مبتني بر نياز باشد.

شما بر اساس معلوليت خاص عضو خانواده تان مي توانيد به وي كمك كنيد.

كمك ارائه شده مي تواند عبارت از كمك فيزيكي، حمايت عاطفي، يا يك كوتاه مدت يا بلند مدت باشد.

براساس نيازهايي كه ديده ايد يا شنيده ايد، كمك هاي مناسبي ارائه دهيد.

براي مثال، در صورتيكه خويشاوند شما از ويلچر استفاده كند و دستانش قدرت خوبي داشته باشد، مي توانيد به وي كمك كنيد و ويلچر را در مسير مورد نظر اين فرد حركت دهيد؛

ولي خرد كردن غذاي اين فرد كمك مناسبي نسبت به او نخواهد بود. در صورتيكه اين فرد بگويد كه ميتواند خودش كارهايش را انجام دهد، اجازه دهيد تا خودش انجام دهد و نبايد اصرار به “كمك كردن” داشته باشيد.

در صورتيكه بخواهيد حمايت عاطفي از اين فرد بكنيد، بايد يك بخشي از وقت خودتان را به انجام دادن فعاليتهايي به همراه اين فرد بكنيد كه برايش لذت بخش هستند.

3. به درخواست هاي مربوط به كمك يا حمايت به صورت مناسبي پاسخ بدهيد.

يك بخش مهمي از ارائه كمك به فرد معلول در خانواده، عبارت از نحوه پاسخ دادن به درخواست هاي كمك اين فرد مي باشد.

اين بخش اهميت زيادي دارد، به دليل اينكه در صورتيكه شما به صورت نامناسبي جواب بدهيد، اين فرد احساس مناسبي نسبت به كمك گرفتن از شما يا اعتماد به شما نخواهد داشت.

در صورتيكه خويشاوندتان در مورد يك فعاليت خاص از شما كمك بخواهد، سعي كنيد كه در سريع ترين زمان ممكن به وي كمك كنيد.

هيچ وقت براي كمك كردن به فردي پيدا كنيد كه زياد به كمك شما نياز ندارد، طفره نرويد.

زمانيكه اين فرد از شما درخواست كمك مي كند، بايد مودب و مهربان باشيد. از گفتن مواردي همانند “من سرم شلوغ است، ولي مي توانم به شما كمك كنم” اجتناب كنيد.

شما نبايد باعث شويد كه اين فرد به دليل معلوليت خودش احساس نامناسبي داشته باشد. بايد به اين فرد بگوييدكه “حتما، چه كاري مي توانم بكنم؟”

در حين كمك كردن به خويشاوند خودتان بايد خوش برخورد باشيد و به اين كار علاقمند باشيد.

در صورتيكه خويشاوندتان احساس كند كه منجر به اذيت شما مي شود، هيچ وقت از شما درخواست كمك نخواهد كرد.

بايد اين نكته را به ياد داشته باشيد كه درخواست كمك براي اين فرد يك كار سخت و زمانبري مي باشد.

4.كمك كردن به فرزند معلول در خانواده براي تامين نيازش

شايد خويشاوند شما به يك سري منابع مرتبط با معلوليت نياز داشته باشد كه قبلا به آن درسترسي نداشته است.

هر كاري كه از دستتان بر مي آيد را بايد براي تامين تجهيزات و منابع اين فرد انجام دهيد.

مي توانيد اين منابع يا تجهيزات را به عنوان يك هديه به خويشاوند خودتان بدهيد.

بررسي كنيد كه آيا بيمه سلامتي خويشاوند شما استفاده از خدمات مراقبت پزشكي و خدمات مراقبت سلامتي را تحت پوشش قرار مي دهد يا نه.

در صورتيكه خويشاوند شما يك نظامي بازنشسته باشد، مي تواند از منابع و تجهيزات مربوط به اداره نظاميان بازنشسته استفاده كند.

در فرآيند هاي اداري مربوط به اداره نظاميان بازنشسته به اين فرد كمك كنيد تا بتواند از خدمات آن بهره مند شود.

در صورت نداشتن وضعيت مالي مناسب، نبايد هيچ نوع احساس تعهدي براي تامين هزينه هاي مالي اين فرد داشته باشيد.

5. عشق و همدلي را نشان دهيد.

يكي از مهمترين مواردي كه در حين كمك به فرد معلول در خانواده بايد انجام دهيد، عبارت از نشان دادن عشق و علاقه تان به اين افراد مي باشد.

در صورتيكه عشق و علاقه تان را نشان ندهيد، ممكن است اين فرد احساس ناراحتي يا بدبختي بكند.

سعي كنيد در زمان هاي مختلفي يك سري كارهاي كوچكي انجام دهيد؛ اين كارها مي تواند فراتر از كمك يا حمايت عاطفي باشد.

در صورتيكه در غذا خوردن يا رفتن به پيش پزشك به فرد داراي معلوليت حركتي كمك كنيد، همچنين مي توانيد اين فرد را به رستوران مورد علاقه اش ببريد يا اينكه از بيرون براي وي غذا تهيه كنيد.

همواره بايد اين افراد را به خاطر خودشان بپذيريد. هيچ وقت سعي نكنيد كه به دليل معلوليت اين فرد، نسبت به وي بي توجه باشيد يا او را دوست نداشته باشيد.

سعي كنيد كه اين خويشاوندتان را به عنوان يك فرد داراي نيازها يا چالش هاي خاص در نظر بگيريد.

6. به صورت هوشمندانه در مورد رويدادهاي خانوادگي برنامه ريزي كنيد.

يكي از بهتري روش ها براي حمايت از خويشاوند معلول، عبارت از برنامه ريزي هوشمندانه در مورد رويدادهاي خانوادگي مي باشد.

در حين برنامه ريزي كردن براي يك رويداد، حتما بايد معلوليت اين خويشاوندتان را مد نظر داشته باشيد.

چرا كه دوست داريد آنها هم همانند ساير افراد در اين رويداد خانوادگي حضور داشته باشند.

با اين خويشاوند معلول يا مراقب اصلي وي در مورد بهترين مكان هايي كه وي مي تواند در آن حضور داشته باشيد يا حضور داشتن در اين مكان ها براي وي لذت بخش مي باشد، مشورت كنيد.

در حين مشخص كردن زمان مربوط به رويداد، جوانب مختلف را در نظر بگيريد.

در صورتيكه فرد معلول به راحتي بتواند در فعاليت هاي خانوادگي در موقع صبح يا عصر شركت كند تا از آنها لذت ببرد، بايد برنامه شما مربوط به اين بخش خاصي از روز باشد.

در صورتيكه آنها قرار ملاقات با پزشك داشته باشند، بايد در برنامه ريزي خودتان اين قرار ملاقات را هم در نظر داشته باشيد.

يك سري فعاليت هايي انتخاب كنيد كه فرد معلول خانواده بتواند بيشترين مشاركت را در آن داشته باشد.

در صورتيكه اين فرد مشكل شنوايي داشته باشد، بايد از رفتن به رستوران هاي پر سر و صدا و شلوغ اجتناب كنيد. در صورتيكه اين فرد فاقد توانايي حركتي باشد، بايد يك فعاليتي انتخاب كنيد كه به حركت زيادي نياز نداشته باشد.
روش دو – آماده كردن خودتان

1. در مورد شرايط هم خانواده ايتان تحقيق كنيد.

به دليل اينكه معلوليت داراي انواع مختلفي است، بايد براي شناخت شرايط فرد معلول در خانواده تان يك مقدار تحقيق كنيد؛ در اين صورت نسبت به كمك هايي كه بايد به اين فرد بكنيد، مطلع خواهيد شد.

هر چند كه صرف كردن زمان براي يادگيري در مورد معلوليت ممكن است به زحمت نياز داشته باشد ولي شما در آينده از فوايد اين كارتان بهره مند خواهيد شد؛

دليل اين بهره مندي عبارت از داشتن يك شناخت بهتر در مورد نيازهاي و چالش هايي مي باشد كه اين خويشاوندتان به صورت روزمره با آنها مواجه است.

معلوليت ها مي توانند فيزيكي باشند. رايج ترين نوع معلوليتي كه اكثر افراد در مورد افراد معلول تصور مي كنند، عبارت از معلوليت فيزيكي مي باشد كه حركت فرد را محدود مي كند.

معلوليت ها مي توانند عاطفي يا روان شناختي باشند. تعداد افراد داراي معلوليت هاي عاطفي يا روان شناختي در حال افزايش مي باشد.

يكي از رايج ترين معلوليت هاي روان شناختي رايج عبارت از اختلال استرس بعد از آسيب مي باشد.

همچنين برخي از معلوليت ها مي توانند رشدي باشند. علاوه بر اين، افراد زيادي وجود دارند كه با معلوليت يادگيري مواجه هستند.

ممكن است كه افراد داراي معلوليت يادگيري در مورد انتخاب هاي زندگي ياحتي انتخاب هاي روزمره شان به آموزش يا حتي به كمك اضافي نياز داشته باشند.

2. صبور باشيد.

يك مورد مهمي كه در افراد كمك كننده به معلولان بايد وجود داشته باشد، عبارت از شكيبايي و صبور بودن مي باشد.

در حين سر و كار داشتن با انواع مختلف معلوليت، صبور و شكيبا بودن اهميت زيادي خواهد داشت.

اين عامل اهميت زيادي دارد، چرا كه ممكن است اكثر افراد معلول (همانند ساير افراد) نسبت به اهميت حمايت شما از خودشان مطلع نباشند.

در حين كمك كردن يا حمايت كردن از يك فرد معلول، محدوديت هاي زماني را در نظر نگيريد.

در صورتيكه واقعا احساس نااميدي داشته باشيد، اين احتمال وجود خواهد داشت كه فرد معلول هم نااميد شود.

شما فقط در زمانيكه كنار اين فرد هستيد با اين مسئله مواجه هستيد، ولي اين فرد در كل زندگي خودش بايد اين شرايط را مديريت كند.

اختلالات جنسي
رفتار جنسي بهنجار

رفتار جنسي، جنبه ي ضروري زندگي انسان است.

تمايل جنسي بهنجار شامل رفتاري است كه از روي اجبار نبوده و موجب لذت فرد و شريك زندگي اش مي شود.

عوامل زيادي مانند عوامل فيزيولوژي، روانشناسي، فرهنگ محيط زندگي فرد، روابط با ديگران و تجارب در طول زندگي در تعيين تمايلات جنسي نقش دارند.

تمايلات جنسي با كل شخصيت فرد ارتباط دارد.

به نظر فرويد (پدر علم روانشناسي) سلامت رواني يعني سلامت در دو حوزه ي عشق و كار.

به نظر فرويد، وجه مشخصه ي يك عشق پخته، صميميت جنسي است.
رفتار جنسي نابهنجار

رفتار جنسي، در صورتي نابهنجار است و اختلال رواني محسوب مي شود كه

۱- به ديگران صدمه وارد كند.

۲- باعث احساس ناراحتي مستمر يا مكرر فرد و اختلال در عملكرد وي شود.
اختلالات جنسي چه اختلالاتي هستند؟

اختلالات جنسي به طور كلي به دو دسته تقسيم مي شوند:

    اختلال نابهنجاري جنسي
    اختلال عملكرد جنسي (كژكاري جنسي)

    اختلال نابهنجاري جنسي

نابهنجاري هاي جنسي رفتارهايي هستند كه به موجب آنها، فرد خيالپردازي هاي مكرر و شديد تحريك جنسي، اميال جنسي، يا رفتارهايي دارد كه (۱) اشياي غير انسان، (۲) كودكان يا اشخاص ناراضي ديگر، يا (۳) عذاب دادن يا تحقير خويش يا همسر را شامل مي شوند.

متخصصان باليني در صورتي اختلال ناهنجاري جنسي را تشخيص مي دهند كه ناهنجاري جنسي ناراحتي يا اختلال شديدي ايجاد كند.

اختلال نابهنجاري جنسي ممكن است در طول دوره هايي كه فرد احساس مي كند خيلي تحت استرس قرار دارد، تشديد شود.

افراد مبتلا به اين اختلالات، به طور مكرر مجبور مي شوند در مورد رفتار غيرعادي خود فكر كنند يا آن را انجام دهند.

حتي اگر آنها عملا اميال يا خيالپردازي هاي خود را برآورده نكنند، دلمشغول افكاري درباره ي انجام دادن آنها هستند.

كشش آنها مي تواند به قدري نيرومند و وادار كننده شود كه هرگونه هدف هايي را به جز دستيابي به ارضاي جنسي ناديده بگيرند.

اختلالات نابهنجاري جنسي، موجب ناراحتي يا اختلال شخصي شديد در عملكرد اجتماعي، شغلي و زمينه هاي ديگر زندگي مي شوند.

اختلال بچه بازي

اختلال بچه بازي عبارت است از تحريك جنسي براي كودكان و نوجوانان و روابط جنسي با آنها.
اختلال عورت نمايي

افرادي كه به عورت نمايي مي پردازند، با نشان دادن اندام هاي تناسلي خود به غريبه ي ناآگاه و معمولا بي ميل، تحريك جنسي مي شوند.
اختلال تماشاگري جنسي

مبتلايان به اين اختلال، از ديدن عرياني يا فعاليت جنسي ديگران، لذت جنسي كسب مي كنند.

اين افراد با مشاهده كردن فرد ناآگاهي كه عريان است، در جريان نوازش قرار دارد، يا فعاليت جنسي انجام مي دهد، تحريك جنسي مي شوند.
اختلال يادگار پرستي وعضو خواهي

افراد مبتلا به اختلال يادگار پرستي  به يك شيء اشتغال ذهني دارند (جذابيت جنسي شديد و مكرر به شيء بي جان) و آن را به رابطه ي جنسي با همسر ترجيح مي دهند.

رايجترين اشياء، لباس زير زنانه، جوراب، كفش، چكمه، دستكش و جوراب شلواري هستند.

در عضو خواهي نيز فرد به وسيله ي قسمت خاصي از بدن تجريك جنسي مي شود.

مانند: پا، مو، گوش، چشم، مدفوع انسان، ادرار انسان، اجساد مرده.
اختلال مالش دوستي

فرد مبتلا به اختلال مالش دوستي، ميل جنسي مكرر و شديد و خيالپردازي هاي تحريك كننده ي جنسي در مورد ماليدن خود به فرد ناآگاه يا نوازش كردن او دارد.

اين افراد در حال ماليدن خود به ديگران تجسم مي كنند با وي رابطه ي جنسي نزديك دارند.

اين افراد مكان هاي شلوغي را جست و جو مي كنند كه بتوانند خود را بدون خطر به قربانيان نا­ آگاه بمالند.
اختلال مازوخيسم جنسي و ساديسم جنسي

اصطلاح مازوخيسم، به لذت جويي از رنج كشيدن اشاره دارد.

افراد مبتلا به اين اختلال به وسيله ي كتك خوردن، به بند كشيده شدن، يا به گونه ي ديگري رنج كشيدن، تحريك جنسي مي شوند.

برعكس، افراد مبتلا به اختلال ساديسم جنسي، با رنج دادن جسماني يا رواني فرد ديگر، تحريك جنسي مي شوند.
اختلال مبدل پوشي

مبدل پوشي، زماني رخ مي دهد كه مردان براي رسيدن به تحريك جنسي لباس زنانه را مي پوشند.

اين افراد معمولا كلكسيوني از لباس هاي زنانه دارند.

مبدل پوشي اغلب با همجنس گرايي اشتباه گرفته مي شود، مبدل پوش ها قطعا همجنس گرا نيستند.