با بيزاري نوجوانان از مدرسه رفتن چه كنيم؟
آيا نوجوان شما مدام مي گويد كه از مدرسه رفتن متنفر است؟
آيا در مورد معلم ها، همكلاسي ها و بي فايده بودن درس ها غر مي زند؟
آيا افرادي كه در مدرسه هستند را دورو مي داند، و نمي‌تواند دوست خوب پيدا كند؟ اگر اينچنين است، به عنوان والدين احساس نگراني و خستگي داريد. شما مي خواهيد كه به فرزند خود كمك كنيد، اما هر چقدر سعي مي‌كنيد موفق نمي شويد.
در مورد بيزاري نوجوانان از مدرسه نگران نباشيد!
كساني كه با نوجوانان كار كرده اند حتما مي دانند كه تنفر از مدرسه در اين سن طبيعي است.
با اينحال، موضوعي است كه بايد مورد توجه قرار بگيرد. راهبردهاي كاربردي بسياري وجود دارند، كه مي توانيد در اين موقعيت استفاده كنيد. در اين مقاله 15 روش براي شما در اين موقعيت ارائه شده اند.
تصور نكنيد نوجوان لجباز شده يا سركشي مي كند.
از زماني كه كودكان وراد دوره نوجواني مي شوند، به دنبال خودمختاري هستند. آنها همچنين در حال شكل دهي هويت خود هستند، و در كنار همه اينها مغز و بدن به سمت تغييرات شگرف مي روند.
به همين دليل است كه رفتارهاي نوجوان سركشانه مي شوند.
اما تصور نكنيد كه اين تنها دليل است كه نوجوان را از مدرسه رفتن متنفر مي كند. اكثر اوقات، موضوعات ديگري نيز درگير هستند، مانند احساس سركوب شدن، مشكل با انجام تكاليف مدرسه، زورگويي از سوي بچه هاي ديگر، و ترس از امتحان.
با بيزاري نوجوانان از مدرسه رفتن چه كنيم؟
به اين فكر كنيد كه چه عاملي باعث شده نوجوان اين حس را داشته باشد؟
اين سوالات را از خود بپرسيد؟
آيا مدام به نوجوان خود غر مي زنم؟
آيا هميشه در مورد مسائل مدرسه با او صحبت مي كنم؟
آيا سرگرمي هاي كودك را هدر دادن وقت مي دانم؟
آيا نوجوانم را با دوستانش، خواهربرادرها يا بچه هاي فاميل مقايسه مي كنم؟
آيا من تاكيد بيش از حد روي انجام تكاليف مدرسه داشته ام؟
آيا بدون سوال كردن از نوجوان او را در كلاسي ثبت نام كرده ام؟
هيچ كدام از دلايل بالا به تنهايي عامل ايجاد نفرت از مدرسه در كودك نيستند.
اما در تركيب با يكديگر، احتمالا باعث اختلاف شديد بين شما و نوجوان خواهند شد. كه در طول زمان، با نفرت از مدرسه متداعي مي شوند.
هنگام گوش دادن به نوجوان از تكنيك هاي گوش دادن فعال استفاده كنيد.
زماني كه با نوجوان خود درباره علت تنفر از مدرسه صحبت مي كنيد، از تكنيك هاي گوش دادن فعال استفاده كنيد:
به نوجوان خود توجه كامل نشان دهيد
زمان گوش دادن به كودك چند كار را همزمان انجام ندهيد.
زمان حرف زدن نوجوان وسط حرف او نپريد.
نوجوان را تشويق كنيد به صحبت كردن ادامه دهد مثلا با گفتن : “خب..” .. ” ادامه بده” و …
با نوجوان خود همدلي كنيد
به دنبال اين باشيد كه احساسش را بفهميد
قضاوت نكنيد
مسئله را اخلاقي نكنيد.
تا انجا كه ممكن است نصيحت ناخواسته نكنيد.
به طور معمول آنچه كه تصور مي كنيد نوجوان مي گويد را انعكاس دهيد، مثلا بگوييد: به نظر مي رسه معلمت رياضي رو خوب توضيح نداده بخاطر همين از رياضي بدت مياد.
با استفاده از تكنيك گوش دادن فعال، نوجوان با احتمال بيشتري مشكلاتش را به شما مي گويد.
از تهديد كردن استفاده نكنيد.
والدين مجبور مي شوند براي فشار آوردن به نوجوان گاهي از تهديد استفاده كنند.
اين تهديدها در دراز مدت كار نمي كنند، چه تهديد به محدوديت بيشتر باشد چه گرفتن گوشي موبايل. استفاده از قدرت و زور با بزرگ شدن كودك كمتر موثر واقع مي شود. تا زماني ك هنوجوان هستند اين رويكرد مناسب نيست، و بيشتر منجر به اختلافات مي شود.
به عبارت ديگر، با تهديد كردن او نمي توانيد باعث شويد عاشق رفتن به مدرسه شود. به احتمال زياد علت اصلي نفرت نوجوان از مدرسه ريشه هيجاني دارد. چيزي كه بايد به عنوان يك اولويت ديده شود.
سخنراني نكنيد.
براي نوجوان خود شروع به سخنراني كردن نكنيد، به عبارت ديگر پاي منبر نرويد.
اما اگر هم خواستيد انجام دهيد سعي كنيد كوتاه و خلاصه باشد. نوجوانان معمولا تا دو دقيقه به سخنان شما گوش مي دهند، بنابراين با سخنراني طولاني تنها نفس خود را هدر مي دهيد.
اگر در مورد اصرار به مدرسه رفتن مدام بگوييد به خوبي پاسخ نمي دهند. هم چنين رفتار خاصي را متوقف نخواهد كرد به دليل اينكه شما به او گفته ايد بايد آن را انجام ندهد. علاوه بر اينها، حتي دانش آموزاني كه به شدت از مدرسه متنفر هستند نيز از اهميت مدرسه رفتن مطلع هستند.
بنابراين، نيازي نيست كه شما به آنها گوشزد كنيد، معلمان هر روز اين كار را انجام مي دهند.
پس نوجوان چه چيزي از جانب شما مي خواهد؟
او نياز دارد كه به او گوش دهيد، او را بفهميد و امور را از ديدگاه او ببينيد. زماني كه احساس كند درك مي شود، رفتار و نگرش خود را تغيير خواهد داد.
تمركز خود روي مدرسه و تكاليف آن را كم كنيد.
هدف از اين كار اين نيست كه كلا نبايد درباره موضوعات مرتبط با مدرسه صحبت كنيد.
اما بسياري از نوجوانان باور دارند كه مدرسه تنها چيزي است كه والدين به آن اهميت مي دهند.
سعي كنيد درباره موضوعاتي صحبت كنيد كه نوجوان شما به آنها علاقه مند است مانند موزيك، بازي هاي كامپيوتري، شبكه هاي اجتماعي. زماني كه مكالمات شما با نوجوان متعادل تر مي شوند، نگرش نوجوان به مدرسه نيز بيشتر متعادل مي شود.
به نوجوان كمك كنيد كه مهارت هاي مطالعه و سازماندهي را ياد بگيرد.
بسياري از دانش آموزان كه مدرسه را دوست ندارند با تكاليف مدرسه، پروژه ها، امتحانات و …. احساس خستگي مي كنند.
اكثر اين دانش آموزان بلد نيستند چگونه اولويت بندي، برنامه ريزي، سازماندهي، مديريت زمان، و مطالعه موثر را انجام دهند.
اگر نوجوان شما اينگونه است، او را تشويق كنيد اما اجبار نكنيد تا اين مهارت ها را ياد بگيرد. زماني كه نوجوان مهارت هاي لازم براي سازماندهي مطالعه را ياد بگيرد، از مدرسه رفتن بيشتر لذت مي برد.