درمان اختلالات خلقي

درمان اختلالات خلقي

درمان اختلالات خلقي به طور كلي دو دسته اند:

    درمان هاي بيولوژيك (درمان بيولوژي): دارو درماني ودر مان با شوك التريكي
    درمان هاي پسيكولوژي: روان كاوي، رفتار درماني، روان درماني شناختي – رفتاري

انواع درمان اختلالات خلقي

    دارو درماني

افسردگي اغلب به دليل نقص يا عدم تعادل در نورو ترانسميرهاي سروتونين و نور اپي نفرين ايجاد مي شود.

داروهايي كه براي درمان افسردگي استفاده مي شوند سبب كنترل اين عدم تعادلها مي شوند و با آنها به مقابله مي پردازند.

به طور كلي داروهايي كه براي افسردگي تجويز مي شوند سه دسته ي كلي هستند:

داروهاي سه حلقه اي (مانند ايميپرامين)

بازدارنده هاي مونو آمين اكسيداز (MAOI) (مثل ترانيلسپيرومين)

بازدارنده هاي انتخابي بازجذب سروتونين (SSRI) (مثل پروزاك)

در بين اين داروها، SSRIها، عوارض جانبي كمتري دارند به همين دليل بيشتر تجويز مي شوند.
عوارض داروهاي ضد افسردگي

داروهاي ضد افسردگي عوارض زيادي از جمله بينايي ناواضح، اضطراب، خستگي مفرط، خشكي دهان، افزايش احتمال سكته ي قلبي، مشكلات فشار خون و … دارند.

اما به رغم همه ي عارضه هاي جانبي منفي، داروهاي ضد افسردگي واقعا موثرند و در اكثر موارد از شدت نشانه هاي افسردگي مي كاهند.

دارويي كه براي درمان اختلال دو قطبي تجويز مي شود:

كربنات ليتيوم يك داروي پرطرفدار براي درمان اختلال دو قطبي است.

حدود ۸۰ درصد كساني كه اختلال دو قطبي دارند و ليتيوم مصرف مي كنند، ازآن بهره مي برند و اين دارو هم مي تواند از سمپتوم هاي (نشانه هاي) افسردگي و سمپتوم هاي افسردگي بكاهد.

به اكثر كساني كه ليتيوم مصرف مي كنند توصيه مي شود كه استفاده از آن را هميشه ادامه بدهند، زيرا توقف استفاده ممكن است باعث بازگشت اختلال شود.

يك اشكال مهم ليتيوم اين است كه تجويز مقدار يا دوز مناسب براي تك تك درمانجويان بسيار دشوار است.

۲٫ تحريك مغزي
تحريك مغزي به ۴ طريق امكان پذير است:

    درمان با شوك الكتريكي (ECT)
    تحريك مغناطيسي فراجمجمه اي مكرر (rTMS)
    تحريك عصب واگ
    تحريك مغزي عميق

درمان با شوك الكتريكي  (ECT)

در ECT يك جريان الكتريكي ۷۰ تا ۱۳۰ ولتي از درون سر بيمار، در حدود نيم ثانيه عبور مي كند.

ECT براي كساني استفاده مي شود كه از افسردگي شديد رنج مي برند و ساير روش هاي درماني كارآمد نبوده و زماني كه فكر خودكشي بسيار جدي است.
عوارض ECT

رايجترين عوارض آن، از دست دادن حافظه و در نتيجه ناتواني در ياد گفتن موضوعات جديد، و يادآوري موضوعات قديمي است.

اين عوارض جانبي ممكن است تا چندين ماه بعد از ECT باقي بمانند.
تحريك مغناطيسي فرا – جمجمه اي مكرر (rTMS)

عبور دادن پالسهاي مغناطيسي قوي و متوالي از بعضي قسمت هاي مغز

كساني كه rTMS دريافت مي كنند عوارض جانبي زيادي را گزارش نمي دهند و معمولا سردردهاي خفيفي احساس مي كنند كه با آسپرين از بين مي رود.

در اين روش بر خلاف ECT بيماران لازم نيست كه حتما بيهوش شوند.
تحريك عصب واگ (VNS)

در تحريك عصب واگ، با يك دستگاه كوچك به عصب واگ شوك الكتريكي وارد مي كنند.

اين دستگاه، با عمل جراحي زير پوست بيمار و در قسمت چپ قفسه ي سينه قرار داده مي شود.
تحريك مغزي عميق DBS

در DBS از طريق عمل جراحي، چند الكترود در چند منطقه ي خاص مغز كار گذاشته مي شود.

درباره ي اين روش تحقيقات اندكي شده، ولي همه ي آنها نشان داده اند كه DBS در از بين بردن افسردگي هاي شديد، بسيار موثر است.

    درمان هاي پسيكولوژيك

درمان هاي پسيكولوژيك تلاش مي كنند تا نحوه ي تاثير متقابل افكار، ادراك ها و رفتارها با خلق افسرده را كشف و تفسير كنند.