پر اهميت ترين ركن سلامت اشخاص خانواده رضايت زناشويي مي باشد و جامعه سالم نيز از پيوندهاي آگاهانه و ارتباط سلامت اشخاص خانواده شكل خواهد گرفت.
ازدواج پر اهميت‌ترين عرف و رسم معمول در همه جامعه و فرهنگ ها به حساب مي آيد كه واجد شكل گيري و شكل‌دهي نزديك ترين رويكرد هاي ارتباطي ميان دو نفر و در نهايت يك واحد اجتماعي به اسم خانواده مي باشد.
ولي آن چيزي كه موجب تداوم ازدواج خواهد شد رضايت زناشويي مي باشد و عدم رضايت زناشويي سلامت ازدواج را آنچنان در معرض خطر قرار خواهد داد كه تكرار كردن ناسازگاري ها و نبود برطرف كردن اختلاف نه تنها ثبات ارتباط بلكه رضايت زناشويي زوج ها را تهديد خواهد كرد .
علاوه بر عوامل عمده مانند عوامل اقتصادي و همينطور اجتماعي و شخصيتي عوامل ديگري مانند صميمي بودن زوجين و وجود داشتن مرزهاي زناشويي و سرمشق هاي تعاملي خانواده و شيوه هاي دلبستگي زوجين بر رضايت زناشويي موثر مي باشد .
در اين بين مي‌توان از شيوه و سبك زندگي به عنوان عامل پر اهميت ياد كرد كه رضايت داشتن زناشويي را تحت تاثير خود قرار داده است.
اشخاص در تمام فرهنگ‌ها واجد مجموعه اي از عاطفه ها و احساسات مي باشد و اگر چه اين عواطف و احساسات مخصوص انسان ها مي باشد .
ولي انسان ها به عنوان يك موجودات فرهنگي در سرمشق هاي فرهنگي خود و همينطور در نحوه آشكار كردن اين خصوصيات مشترك به روش بخصوص خود عمل خواهند كرد كه سبك و شيوه زندگي آنها ناميده خواهد شد .
سبك و شيوه زندگي سرمشق زندگي يك شخص مي باشد كه در فعاليت ها و همينطور دلبستگي ها و تفكرات شخصي آشكار خواهد شد .
در حقيقت سبك و شيوه زندگي چيزي بيش از شخصيت يا طبقه اجتماعي فرد به حساب مي آيد به صورت كلي سبك و شيوه زندگي شامل سرمشق هاي كامل واكنش هاي شخص در جهان مي باشد.
سبك و شيوه زندگي مجموعه اي از طرز تلقي ها و همينطور اهميت ها و روش هاي برخوردي و حالت ها و سليقه ها در هر چيزي را شامل مي شود كه موسيقي عامه و تلويزيون و آگهي ها همگي تصويرهايي بالقوه از سبك و شيوه زندگي را فراهم خواهند كرد
روان درماني مثبت
شيوه زندگي شخص سبك زندگي مفهومي مي باشد كه در ادبيات علوم اجتماعي و مردم شناسي شكل گرفته است.
سبك زندگي از نگاه جامعه شناسانه پلي به حساب مي‌آيد بين انتخاب هاي شخص و عوامل ساختاري محدود كننده و همينطور تجربه هاي اشخاص در ميدان هاي اجتماعي متعدد و مفهومي مانند هويت و همينطور فرهنگ و مصرف سنت و نوگرايي و غيره را شامل خواهد شد.
به نظر مي‌آيد كه سبك زندگي نقش پر اهميتي در مشخص كردن رضايت زناشويي دارا مي باشد كه يكي از بهترين تعريف هايي كه در خصوص رضايت زناشوئي به كار مي رود شامل احساس عيني از خشنودي و همينطور رضايت و لذت تجربه شده در زن و شوهر مواقعي كه تمام جنبه‌هاي ازدواج شان را در نظر خواهند گرفت .
رضايت زناشويي مقدار علاقه‌مندي زوجين به همديگر و طرز نگرش مثبت به متاهل بودن مي باشد كه به عواملي مانند تحريف آرماني و همينطور مسئله هاي شخصيتي و برطرف كردن تعارض ها و فعاليت هاي اوقات فراغت و همينطور رابطه ي جنسي و خانواده و دوستان نقشه‌هاي مساوات طلبي و جهت گيري مذهبي وابسته به حساب مي‌آيد .
در تحقيقات صورت گرفته برابري و همينطور پاداش به عنوان عامل تاثيرگذار در اين رابطه بيان شده است كه ارتباط سبك زندگي و رضايت زناشويي مسئله اي حياتي به حساب مي‌آيد كه در رابطه با زوج و همين طور زندگي زناشويي آنها از ارزش فراواني برخوردار مي باشد.
در اين رابطه بيان شده است كه وقتي كه همسران با يكديگر مشابه مي باشند راضي تر خواهند بود كه تفكرات غير منطقي موجب نارضايتي در روابط زن و شوهر خواهد شد كه مقدار تفكرات غير منطقي در اشخاصي كه داراي نارضايتي زناشويي مي باشند بيشتر از اشخاصي مي باشد كه داراي رضايت زناشويي باشند.
رابطه معناداري ميان رضايت زناشويي با سن و همينطور تحصيلات و درآمد موجود مي باشد كه عوامل اقتصادي و همينطور آداب و سنت اجتماعي و عاطفي زوجين وتفاهم داشتن در رضايتمندي زناشويي موثر مي باشد.
رضايت داشتن زناشويي يكي از جنبه هاي بسيار پر اهميت در ارتباط زوجين به حساب مي‌آيد و نقش پر اهميتي در سلامت روان و شناخت زوجين ايفا خواهد كرد .
سلامت روانشناختي همسران نيز مي تواند تحت تاثير مولفه هاي پر اهميتي مانند رضايت داشتن زناشويي و رضايت داشتن جنسي واقع شود كه هدف پژوهش حاضر ارزيابي رابطه زناشويي و همينطور رضايت جنسي با سلامت رواني زوجين به حساب مي‌آيد.
بدين منظور يك تحقيق صورت گرفته از نوع همبستگي ۲۲۰ زوج به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و از لحاظ رضايت زناشويي و رضايت جنسي و سلامت روان مورد بررسي قرار گرفته است .
نتيجه هاي تحليل به دست آمده نشانگر اين است كه رضايت زناشويي و رضايت جنسي با سلامت روان زوج ها در دوره هاي سني ۲۰ تا ۳۰ سال و ۳۱ تا ۴۰ سال و همينطور ۴۱ تا ۵۰ سال ارتباط مثبت و معنادار دارا مي باشد و همينطور رضايت زناشويي و جنسي مي‌تواند ۵۷ درصد از سلامت روان را در دوره هاي سني ۲۰ تا ۳۰ سال به پيش بيني كردن بپردازد.
در حقيقت رضايت زناشويي مي‌تواند ۳۸ درصد سلامت روان را در دوره هاي سني ۳۱ تا ۴۰ سال و ۴۴ درصد از سلامت روان در دوره هاي سني ۴۱ تا ۵۰ سال به پيش بيني كردن پرداخته اند.
تحقيق حاضر نشانگر اين مي باشد كه اهميت ارتباط مثبت و با معني ميان رضايتمندي زناشويي و جنسي با سلامت روان شناختي زوج ها مي باشد.