مشاوره افسردگي فرآيندي است كه آن مشاور به تشخيص و درمان فرد افسرده پرداخته و ابتدا با روش هاي بدون دارو شروع شده و سپس در صورت نياز و شدت افسردگي دارو نيز تجويز مي شود.
آيا افسردگي منجر به تنبل شدن شما مي شود؟
يك فرد افسرده اي كه بدون احساسات مي باشد، مشابه با يك فرد تنبل نيست. زماني كه يك فردي تنبل است، هيچ كاري انجام نمي دهد يا كارهاي ناخوشايندي انجام مي دهد، حتي زماني كه انرژي لازم را براي انجام دادن كارشان داشته باشند.
فردي كه به دليل افسردگي بدون انگيزه مي باشد، معمولا مي خواهد كه كار كند و كارهاييي را انجام بدهد، ولي احساس مي كند كه چنين توانايي ندارد؟
علائم افسردگي چه مواردي مي باشند؟
از نظر مشاور افسردگي: تشخيص علائم افسردگي اهميت زيادي دارد. متاسفانه نيمي از افرادي كه افسردگي دارند، هيچ وقت شناسايي نمي شوند يا تحت درمان قرار نمي گيرند. علائم افسردگي عبارتند از:
• عدم تمركز، يادآوري جزئيات و تصميم گيري ها
• خستگي
• احساس گناه، بي ارزش بودن و درماندگي
• بدبيني و نااميدي
• بي خوابي، بيدار ماندن تا اوايل صبح، يا خوابيدن بيش از اندازه
• بيقراري
• تحريك پذيري
• از دست دادن علاقمندي نسبت به مواردي كه قبلا لذت بخش بوده اند، همانند سكس
• خوردن بيش از حد غذا يا از دست دادن اشتها
• درد ها، ناراحتي ها، سردردها يا گرفتگي هاي عضلاني كه خوب نمي شوند
• مشكلات گوارشي كه بدون دريافت درمان بهبود نمي يابند
• ادامه داشتن احساسات غمگينين، اضطراب يا پوچ گرايي
• تفكرات يا اقدامات خود كشي
علائم افسردگي در مردان چگونه است؟
افراد مختلف علائم مختلفي از افسردگي را تجربه مي كنند و همچنين علائم موجود در مردان نسبت به علائم موجود در زنان متفاوت مي باشد. مردان به احتمال زياد احساس خستگي و بي قراري مي كنند، علاقه شان نسبت به كار، خانواده و يا سرگرمي ها كاهش پيدا مي كند و با مشكلات خوابي مواجه مي شوند.
مردها معمولا در جلسه مشاوره افسردگي علائم را بيان كرده و در بسياري موارد بيان آن برايشان سخت است.
آيا افسردگي قابل معالجه است؟
در حالي كه افسردگي قابل درمان مي باشد و علائم آن قابل رفع است، ولي نمي تواند به صورت كامل معالجه شود.
در مقابل، هدف درمانگر بهبود دادن مي باشد. همانند ساير شرايط مزمن، حتي در صورتي كه فرض بر امكان بروز مجدد آن باشد، يك سري روش هاي درمان براي كاهش شدت علائم، مديريت شرايط و حمايت از شما وجود دارند.
آيا اضطراب و افسردگي مي تواند به خودي خود از بين برود؟
در اكثر موارد، اضطراب يك شرايطي مي باشد كه به صورت خود به خود به وجود مي آيد و از بين مي رود. ولي در برخي مواقع، اضطراب نمي تواند بدون استفاده كردن از درمان، به صورت كامل از بين برود. اين يك نكته منفي مي باشد.
نكته مثبت موجود عبارت از اين است كه شما مي توانيد علائم خودتان را مديريت كنيد تا آنها شرايط شما را مديريت نكنند.
من به چه نحوي مي توانم تشخيص بدهد كه دچار اضطراب شده ام يا افسردگي؟
اختلال هاي اضطرابي از طريق علائم مختلفي مشخص مي شوند. يكي از رايج ترين علامت هاي موجود عبارت از يك نگراني افراطي يا سرزده اي مي باشد كه منجر به ايجاد اختلال در عملكرد روزمره مي شود. ساير علائم موجود شامل بيقراري، سراسيگمي، خستگي، مشكل تمركز، تحريك پذيري، درد عضلات و مشكلات خوابي مي باشند.
۱۱ علامت و نشانه مربوط به اختلال هاي اضطرابي از جمله افسردگي
اكثر افراد در برخي از مراحل زندگي خودشان اضطراب را تجربه مي كنند.
در واقع، اضطراب يك واكنش كاملا نرمال به اتفاقات استرس زاي زندگي، همانند جابجايي، تغيير شغل و مواجه شدن با مشكلات مالي مي باشد.
با اين وجود، زماني كه علائم اضطراب طولاني مدت تر از اتفاقات محرك كننده آن باشند و در زندگي شما تداخل ايجاد كنند، اين موارد مي تواند نشانه دهنده يك اختلال اضطرابي باشند.
اختلال هاي اضطرابي مي توانند ناتوان كننده باشند، ولي مي توانند از طريق دريافت يك كمك مناسب از يك متخصص باليني مديريت شوند. شناخت علائم اولين مرحله مي باشد.
در ادامه ۱۱ علامت رايج مربوط به يك اختلال اضطرابي در مشاوره افسردگي و همچنين نحوه كاهش يافتن اختلال به صورت طبيعي و زماني كه به كمك يك متخصص نياز پيدا مي شود، بيان شده اند:
۱٫ نگراني بيش از حد
يكي از رايج ترين علامت هاي اختلال اضطرابي، نگراني بيش از حد مي باشد.
نگراني مربوط به اختلال اضطرابي، هيچ نوع تناسبي با اتفاقات تحريك كننده آن ندارند و معمولا در واكنش به يك موقعيت نرمال و روزانه صورت مي گيرند.
به منظور اينكه يك نگراني به عنوان علامتي از اختلال اضطراب عمومي شده در نظر گرفته شود، بايد در اكثر روز ها و حداقل به مدت شش ماه ادامه داشته باشد و كنترل كردن آن سخت باشد.
نگراني ايجاد شده بايد شديد و سرزده باشد، منجر به ايجاد مشكل در تمركز و انجام دادن وظايف روزمره شود.
افراد زير ۶۵ سال با بيشترين ريسك مربوط به اختلال اضطراب عمومي شده مواجه هستند، به خصوص افرادي كه مجرد هستند، يك وضعيت اقتصادي اجتماعي سطح پاييني دارند و عوامل استرس زاي زيادي در زندگي آنها وجود دارد.
۲٫ احساس تهييج شدن
زماني كه يك فردي اضطراب را احساس مي كند، بخشي از سيستم عصب همدردانه آنها بيش از حد فعال مي شود.
اين تاثيرات بر روي كل بدن تاثير مي گذارد كه شامل ضربان شديد قلب، عرق ريزي كف پا و كف دست، لرزان بودن دست ها و خشكي دهان مي باشد.
دليل صورت گرفتن اين علائم، وجود داشتن اين احساس در ذهن شما مي باشد كه يك خطري را درك كرده اند و به همين دليل ذهنتان تلاش مي كند بدن شما را آماده واكنش نشان دادن به تهديد بكند.
بدن شما چريان خوني را از سيستم گوارشي منحرف مي كند و آن را به سمت عضلاتي مي فرستد كه شما براي دويدن يا مبارزه به آنها نياز داريد. همچنين اين كار منجر به افزايش ضربان قلب شما مي شود و احساس هاي شما را شديدتر مي كند.
هر چند كه اين احساسات در حين مواجه شدن با يك تهديد واقعي مفيد مي باشند، ولي در صورتي كه ترس فقط در سر (ذهن) شما وجود داشته باشد، مي تواند ناتوان كننده باشد.
حتي برخي از تحقيقات صورت گرفته بيانگر اين است كه افراد داراي اختلال هاي اضطرابي، نمي توانند حالت انگيختگي خودشان را همانند افراد بدون اختلال اضطرابي، سريع كاهش بدهند؛ اين بدان معنا است كه آنها تاثيرات اضطراب را براي يك دوره طولاني مدت تري تجربه مي كنند.
مي توانيد از مشاوره آنلاين رايگان افسردگي بهره ببريد.