همسايه شما تماس گرفته و مي گويد كه دختر 16 ساله شما و دو دوستش در نزديكي دبيرستان قصد دارند سوار ماشين هاي گذري بشوند. مضطرب شده، سوار ماشين خود شده و خوشبختانه او را مي يابيد: زمانيكه از او مي خواهيد سوار ماشين شود، چشمانش را مي چرخاند و خيلي آرام سوار صندلي جلويي مي شود. در حاليكه دور مي شويد، از اينكه مقابل دوستانش خجالت كشيده، شكايت مي كند و اصرار مي كند كه تفريح با دوستانش امن است و هيچ خطري آنها را تهديد نمي كند.
منطقي است؟ خير
از لحاظ رشدي چطور؟ قطعا همه نوجوان ها اينگونه هستند.
توانمدسازي والدين در مديريت رفتار نوجوانان
نوجوانان و والدين به خاطر بحث بر سر مسائل مربوط به لباس و رفتار هاي درست، معروف هستند. بحث ها چنان شديدتر مي شوند كه به رابطه والدين- كودك در سالهاي بعد آسيب مي رسانند.
اما متخصصين مي گويند كه والدين مي توانند با نوجوانان بطور سازنده بحث كنند و اين مهارت مهم يادگيري است. اولا والدين نيازمند درك اين هستند كه مغز نوجوانان نسبت به بدنشان رشد كمتري مي كند. در حقيقت، مطالعات MRI نشان داده اند كه لوب پيشاني مغز نوجوانان كه مسئول تعدادي از فرايندهاي تفكر بالغانه مي باشد، تا اوايل 20 سالگي كاملا بالغ نمي شوند. با توجه به اينكه نوجوانان با تفكر كامل عمل نمي كند، پس رفتار نوجوانان تا حدودي قابل توجيح است.
انتظار هيجان:
از آنجاييكه لب پيشاني مغز منطق بلوغ كامل نيافته است، طغيان احساسات در دوران نوجواني عادي مي باشد حالا فرقي ندارد كه شما درباره يك مسئله عادي صحبت كنيد يا در مورد مضرات سكس دهاني.
آرام باشيد:
حتي اگر نوجوانان شما به هر كلمه اي كه از زبان شما خارج مي شود، اعتراض كنند، آرام باشيد و از روشهاي كامل كنترل هيجان پيروي كنيد. از عبارات “من” براي بيان ترس و تهديدهاي خود استفاده كنيد.رفتار پرخطر نوجوان
ارتباط:
تحقيق برروي 12000 نوجوان در سال 1997 نشان داد كه ارتباط هيجاني قوي با والدين بهترين محافظت كننده‌ي نوجوان در برابر رفتار پرخطر بود. با اينكه سرزنش كردن نوجوان وي را شرم زده مي كند و داد زدن باعث كنترل وي مي شود. به جاي اين رفتارها، اطلاعات لازم را استخراج كنيد با گفتن جملاتي مثل: “چه نتيجه اي از عملت خواهي گرفت؟ اين مسئله رو چه جوري حل خواهي كرد؟”
و سپس منتظر پاسخ فرزندتان باشيد.
به او مقداري فضا بدهيد:
نوجوانان نيازمند تنهايي و گذراندن زمان با دوستان خود هستند بنابراين ممكنه كاملا از زندگي خانوادگي خود دور شوند. اين وضعيت براي والدين سخت است اما اينكه به نوجوان نوپا اجازه بررسي جهان را دهيم، به اندازه معلق شدن پاهاي كودك به هنگام تاتي كردن مهم است. آيا ضروري است؟ قطعا. محدوديت هايي تعيين كنيد و خود را عقب بكشيد.