كودكان معمولا در سنين خردسالي 4 الي 5 سالگي شروع به جويدن ناخن مي‌كنند و اين يك اختلال و واكنش رواني است. هيجانات و اضطراب‌ها اغلب باعث ناخن جويدن در اين سنين مي‌شود. شايد ناخن جويدن، مي‌تواند روشي براي ابراز دلگيريها و دلخوري‌ها و دلواپسي و يا جلب توجه كودكان در اين سنين باشد.
اين عمل را كودكان هم مي‌تواند از والدين ياد بگيرند و گاهي هم به علت وجود اضطراب و استرس به ناخن جويدن روي مي‌آورند.
شايد كودك شما به علت كاهش اعتماد به نفس ناخن‌هاي خود را مي‌جود و كودكاني كه ناخن مي‌جوند اغلب در نزد همسالان خود دستانشان را مخفي مي‌كنند و اين موضوع باعث خجالت آنها مي‌شود.
به هر حال مي‌تواند بيان داشته كه ناخن جويدن يك اختلال محسوب مي‌شود و بايد تلاش كنيم كه اين رفتار را از دوران كودكي از بين ببريم زيرا در اين مرحله آسانتر مي‌باشد و شايد اين مسئله تا بزرگسالي ادامه داشته باشد و بعدها به صورت يك عادت در آيد.
اگر بتوانيم منبع استرس را در كودك پيدا كنيم و در رفع آن تلاش نمائيم، كودك به راحتي ناخن جويدن را كار مي‌گذارد.
به چند نكته براي رفع اين عادت توجه كنيد:
1- كوتاه كردن ناخن‌ها
ناخن‌هاي كوتاه شده كمتر مورد توجه كودك براي جويد قرار مي‌گيرد و اين كار را هر چند روز يكبار تكرار بفرماييد و سوهان بزنيد كه حتي نتواند تكه‌هاي كوچك ناخن را به دندان بگيرد.
2- هنگامي كه كودك ناخن مي‌جود حواس او را به طرف ديگر منحرف كنيد.جويدن ناخن در كودكان
در هنگام اين عمل حواس كودك را پرت كنيد و از او بخواهيد يك كار مهيج كه او دوست دارد را انجام دهد كه در آن انگشتانش هم مشاركت داشته باشد مثل بازي با يك اسباب بازي، بازي با لوگوي خانه‌‌سازي و از اين قبيل.
3- چسب زدن و يا لاك زدن روي انگشتان
شما مي‌توانيد چسب‌هاي زخم رنگي به روي دستانش بزنيد. و يا براي مدت كوتاهي لاك‌هاي رنگي به دست او بزنيد
اين رفتار كودكان را نمي‌توان با تهديد، تنبيه، پاشيدن فلفل و دارو به روي انگشتان بر طرف نمائيم بلكه اين مشكل را تشديد كند.
كودكان كوچكتر دليل بد مزه بودن انگشتان و يا تهديد را نمي‌فهمند و اين راه حل نمي‌‌تواند براي آنها موثر باشد.