آموزش خويشتن پذيري يك رهيافت آموزشي و جايگزين براي روش درمان سنتي است و هدف آن كمك به افراد درمانجو براي غني تر كردن زندگي شان و داشتن يك زندگي كامل، از طريق آموزش هاي كارگاهي گروهي مي باشد.
درمانگران اين رهيافت درماني تلاش مي كنند تا درمانجو ها در يك وضعيت بي هوشي و هيپنوتيزم قرار بگيرند؛
و به دليل اينكه درمانجوها در وضعيت بي هوشي قرار مي گيرند، احتمال آسيب ديدن و / يا خود ارزيابي هاي منفي، كه منجر به كاهش توانايي فرد و اختلال در توجه به تفكرات، تجسم و ادراكات مي شود، كاهش مي يابد.
افرادي كه به درمان مراجعه مي كنند تا آگاهي شان از خود افزايش يابد و / يا در يك محيطي فاقد هر نوع آسيب، انتقاد، قضاوت و ارزش يابي، خود شناسايي را انجام دهند، مي توانند از اين رهيافت به عنوان يك رهيافت كارا و مفيد استفاده كنند.
تاريخچه و توسعه
آموزش خويشتن پذيري توسط ريچارد اولني توسعه يافت؛ اولني در دوران نوجواني خودش، چند وضعيت ذهني مختصر، گذرا و روان پريشي را مشاهده كرد كه شامل توهّم بصري و احساس عدم همكاري بوده است.
اين وضعيت ها در اولني پيشرفت نكرد، ولي در عوض وي ترغيب شد تا به صورت مستقل، روان شناسي، عرفان و هيپنوتيزم را در وقت هاي آزاد خودش مورد مطالعه قرار دهد.
با وجود اينكه اولني وارد حوزه تبليغات شده بود، ولي همچنان بر درمان از طريق رابطه ذهن – بدن علاقه فوق العاده اي داشت و از سال ۱۹۷۲، كل وقت خود را صرف كار كردن به عنوان يك درمانگر جايگزين كرده بود.
رهيافت آموزشي خويشتن پذيري آقاي اولني، شامل چندين رهيافت مي باشد كه عبارتند از:
هيپنوتيزم، تجسم، كارهاي جادوگرانه، بيو انرژتيك، روان شناسي گشتالت، و آموزش آگاهي بدن. اولني در دوره پيك كاري خود به عنوان يك پزشك جايگزين، هر ساله نزديك به ۳۰ كارگاه را در مناطق مختلف ايالات متحده برگزار مي كرد و دوره هاي آموزشي را براي متخصصان سلامت رواني اجرا مي كرد كه مي خواستند تكنيك هاي مورد استفاده خود را با يادگيري خويشتن پذيري افزايش دهند.
شركت كنندگان در اين آموزش هاي تخصصي، هم خويشتن پذيري شخصي خودشان را افزايش مي دادند و هم استراتژي هاي مربوط به آموزش خويشتن پذيري به ديگران را ياد مي گرفتند.
اولني در سال ۱۹۹۴ در گذشت؛ ولي در حال حاضر، آموزش خويشتن پذيري توسط كساني كه تحت تعليم اولني و يا دانشجويان وي بوده اند، همچنان ادامه دارد.
اين رهيافت درماني همچنان به عنوان يك رهيافت جايگزين و يك رهيافت آموزشي براي درمان شرايط سلامت رواني مورد استفاده قرار مي گيرد، چرا كه تا به حال نتوانسته است توسط تحقيقات تجربي رد شود.
خويشتن پذيري چيست؟
خويشتن پذيري مي تواند به صورت آگاهي و پذيرش افزايش يافته از قدرت ها و نقص هاي شخصي به صورت همزمان تعريف شود.
يكي از اصول مهم در آموزش خويشتن پذيري، عبارت از اين عقيده است كه تجربيات و عقايد گذشته در مورد خود و ديگران تمايل دارند تا خويشتن شناسي هاي منفي را ايجاد كنند كه منجر به خود سنجي هاي انتقادي و / يا مخرّب مي شود.
آسيب هاي گذشته، تجارب ناسازگار، و خاطرات رنج آور بيانگر مواردي هستند كه مي توانند بر روي تفكرات، احساسات و رفتارهاي امروزي فرد تاثير گذار باشند، و توسعه تكنيك هاي مربوط به درمان اين شرايط مي تواند به افراد درمانجو كمك كند تا به يك بهبود و تسكين از اين دردهاي طولاني دست يابند.
طرفداران خويشتن پذيري بر اين باور هستند در صورتي كه افراد قادر به برقراري ارتباط با يكديگر و نحوه خود سنجي هاي مورد نياز براي دست يابي به پيشرفت را بشناسند، مي توانند تغييرات مثبتي را در نحوه تفكر خودشان ايجاد كنند و با اشخاص موجود در تجربيات فعلي شان، ارتباط بيشتر و بهتري را برقرار كنند.
روان درماني حسّي – حركتي
روان درماني فكري و بر مبناي تفكر
درمان رابطه هاي خود
جدا شدن از احساسات منفي
درمانگران آموزش خويشتن پذيري بر اين باور هستند كه در اغلب موارد، اين رهيافت مي تواند به افراد درمانجو كمك كند تا از طريق بازبيني در مكالمه هاي دروني انتقادي، منفي و يا بدبينانه، از احساسات منفي خودشان فاصله بگيرند و به يك رشد مناسب دست يابند.
هدف از آموزش خويشتن پذيري، ايجاد حالت هاي خلسه يا بي هوشي در افراد درمانجو مي باشد، چرا كه اين حالت منجر به ايجاد حالت پذيرندگي بيشتر افراد درمانجو نسبت به راه حل هاي جديد و / يا تفاسير جايگزين در مورد گذشته مي شود؛ اين روش درماني توسط يك درمانگر صورت مي گيرد.
اين تفاسير، كه مي تواند نشانگر سطح عميقي از پذيرش و همدردي باشد، به منظور كمك به افراد درمانجو مورد استفاده قرار مي گيرند تا در زماني كه خاطرات مربوط به تجربيات گذشته و تاثيرات آنها منجر به ايجاد انحراف درتفاسير فعلي مي شود، توانايي بيشتري را براي جدا شدن از خودشان داشته باشند.
تفسير مجدد گذشته و همچنين احساسات منفي كه در نتيجه آن ايجاد مي شود، مي تواند احتمال تاثير گذاري قابل توجه احساسات منفي بر روي فرد را در آينده كاهش دهد.
آموزش خويشتن پذيري به چه نحوي مي تواند مفيد باشد؟
درمانگران آموزش خويشتن پذيري تلاش مي كنند تا به افرادي كمك كنند كه به اين درك دست يافته اند كه زندگي فعلي آنها، تحت تاثير منفي تجربيات و آسيب هاي گذشته قرار گرفته است.
با توجه به اينكه هيپنوتيزم و ايجاد وضعيت هاي بي هوشي ، بخش هاي مهمي از آموزش خويشتن پذيري مي باشند، افرادي كه اين رهيافت را انتخاب مي كنند، ممكن است كه در مرحله اول، راحت بودن استفاده از اين تكنيك ها را در نظر بگيرند.
افرادي كه انتخاب مي كنند تا در اين آموزش شركت كنند، از طريق تجربه مجدد آسيب و يا تجربيات آزار دهنده مربوط به دوران اوليه زندگي، مورد راهنمايي قرار مي گيرند.
شخصي كه در دوران كودكي خود مورد سوء استفاده قرار مي گيرد، ممكن است تشويق شود تا اتفاقات جزئي مربوط به اين خاطره را به اشتراك بگذارد.
ممكن است كه شخص داراي عزت نفس پايين، از طريق انجام دادن مكالمه اي در دوران كودكي، كه شامل انتقادات شديدي هم مي باشد، مورد راهنمايي قرار بگيرد. در زماني كه شخص قادر نباشد تا به صورت مشخص و روشني جزئيات تجارب اوليه زندگي خود را بيان كند، هيپنوتيزم مي تواند مورد استفاده قرار بگيرد.
هدف از باز سازي و تجربه مجدد اتفاقات اوليه زندگي – در يك محيط درماني ايمن – كمك به بررسي نحوه تاثير تجربيات گذشته بر روي خويشتن پذيرش و شناخت فعلي افراد مي باشد.
همچنين خويشتن پذيري مي تواند به افراد درمانجو كمك كند تا خود آگاهي بالاتري تجربه كنند، آسيب پذيري كمتري نسبت به انتقادات بي فايده و بدون توجيه داشته باشند و يك بهبود در انرژي و نيروي حياتي را تجربه كنند.