اين مقاله يك سري اطلاعاتي را در مورد اختلال دو قطبي بيان مي كند. نحوه تشخيص، عوامل احتمالي و روش هاي درمان آن. اين مقاله مي تواند براي مراقبان، دوستان و وابستگان افراد دچار شده به اختلال دو قطبي مفيد باشد.
اختلال دو قطبي، كه همچنين به عنوان اختلال عاطفي دو قطبي شناخته مي شود، يك نوع اختلال در وضعيت رواني مي باشد.
همچنين اين اختلال در گذشته به عنوان افسردگي شيدا گونه شناخته مي شد.
اختلال دو قطبي مي تواند باعث شود كه وضعيت رواني شما از حالت حدي بسيار بالا تا وضعيت رواني بسيار پايين تغيير كند.
علائم شيدايي مي تواند شامل انرژي افزايش يافته، برانگيختگي (جنسي)، رفتار تكانشي و بي قراري باشد.
علائم افسرده كننده مي تواند شامل نبود انرژي، احساس بي ارزش بودن، عزت نفس پايين و تفكرات خودكشي باشد.
همچنين ممكن است كه شما داراي علائم روان پريشي باشيد. علائم روان شناسي مي توانند باعث شوند كه شما مواردي را ببينيد و بشنويد كه احساس مي كنيد واقعي هستند، ولي در واقع وجود ندارند.
انواع مختلفي از اختلال هاي دو قطبي وجود دارند.
ما نمي دانيم چه چيزي منجر به ايجاد اختلال دو قطبي مي شود.
ولي تفكر موجود بر اين است كه تركيبي از عوامل ژنتيكي و محيطي منجر به ايجاد اين شرايط مي شوند.
اختلال دو قطبي از طريق دارو يا روش هاي گفتار درماني مورد درمان قرار مي گيرد.
يك سري نكاتي در مورد اختلال دو قطبي و انواع مختلف آن
اختلال دو قطبي چيست؟
اختلال دو قطبي مي تواند يك بيماري سلامت رواني مربوط به كل زندگي باشد كه بيشتر بر روي وضعيت رواني شما تاثير مي گذارد.
اين بيماري بر روي نحوه احساس شما تاثير مي گذارد و وضعيت رواني شما مي تواند به صورت قابل توجهي تغيير كند.
شما مي توانيد موارد زير را تجربه كنيد:
شيدايي، و
افسردگي.
ممكن است كه شما در فاصله زماني مابين اين موارد، وضعيت رواني مثبتي داشته باشيد.
اين موارد مي توانند بر روي بخش هاي مختلفي از زندگي شما تاثيرگذار باشند، بخش هايي از قبيل كار، مدرسه و روابط.
معمولا شما قبل از سن 20 سالگي به اختلال دو قطبي دچار مي شويد.
اين اختلال در مراحل بعدي زندگي هم مي تواند ايجاد شود، ولي مواردي كه اين اختلال بعد از 40 سالگي صورت مي گيرد، موارد كاملا نادري مي باشند.
قبل از آنكه يك پزشك اختلال دو قطبي را در شما تشخيص دهد، اين امكان وجود دارد كه شما علائم اين اختلال را داشته باشيد.
قبل از آنكه پزشك اختلال دو قطبي را در شما تشخيص دهد، ممكن است به شما بگويد كه شما داراي يك اختلال ديگري ، همانند اختلال افسردگي، هستيد.
اختلال دوقطبياختلال دوقطبي
انواع مختلف اختلال دو قطبي چه مواردي هستند؟
اختلال دو قطبي داراي انواع مختلفي مي باشد.
اختلال دو قطبي نوع يك
تشخيص اختلال دو قطبي نوع يك به اين معنا مي باشد كه شما حداقل يك مورد شيدايي را داشته ايد كه بيش از يك هفته به طول كشيده است.
همچنين 90% از افراد داراي افسردگي هم خواهند بود.
در صورتي كه شيدايي موجود درمان نشود، در حالت عمومي 3 تا 6 ماه به طول مي كشد.
موارد افسرده كننده در صورت عدم درمان، معمولا 6 تا 12 ماه به طول مي كشند.
اختلال دو قطبي نوع يك و دو همراه با ويژگي هاي تركيبي
در اين شرايط، شما علائم شيدايي يا شيدايي خفيف و همچنين افسردگي را در يك زمان تجربه خواهيد كرد.
شايد اسم شرايط مربوط به “وضعيت دو قطبي تركيبي” براي شما آشنا باشد.
ممكن است كه شما به دليل بي قراري و داشتن فعاليت بيش از اندازه، احساس ناراحتي و نااميدي بيش از حدي داشته باشيد.
اختلال دو قطبي نوع يك يا نوع دو، همراه با يك چرخه سريع
چرخه سريع به اين معني مي باشد كه شما 4 مورد يا تعداد بيشتري از اتفاقات افسردگي، شيدايي و شيدايي خفيف را در يك دوره 12 ماهه تجربه مي كنيد.
اختلال دو قطبي نوع يك يا نوع دو، همراه با الگوي فصلي
الگوي فصلي به اين معنا مي باشد كه افسردگي، شيدايي يا شيدايي خفيف شما به صورت منظم و مشابه، تحت تاثير تغيير فصل ها قرار مي گيرد.
براي مثال ممكن است كه شما در فصل هاي زمستان، وضعيت افسردگي را تجربه كنيد، ولي شيدايي شما به صورت منظم از يك الگو تبعيت نكند.
ادواري خويي[1]
تشخيص ادواري خويي به اين معنا مي باشد كه شما موارد منظم شيدايي خفيف و افسردگي را حداقل به مدت 2 سال تجربه مي كنيد.
اختلال دو قطبي در شما تشخيص داده نمي شود، چرا كه علائم شما خفيف تر خواهند بود.
ولي اين علائم مي توانند به مدت بيشتري باقي بمانند.
ادواري خويي مي تواند به اختلال دو قطبي تبديل شود.
علائم و عوامل اختلال دو قطبي
علائم اختلال دو قطبي چه مواردي هستند؟
تحمل كردن علائم اختلال دو قطبي در زندگي روزمره مي تواند مشكل باشد.
اين اختلال مي تواند يك تاثير بدي بر روي روابط و وضعيت كاري شما داشته باشد.
انواع مختلف علائم در زير بيان شده اند.
شيدايي
علائم شيدايي عبارتند از:
احساس خوشحالي يا هيجان زده شدن، حتي در صورتي كه همه كارها به صورت مناسبي پيش نروند،
داشتن ايده هاي جديد و هيجان انگيز،
حركت كردن سريع از يك ايده به يك ايده ديگر،
شنيدن صداهايي كه ساير افراد نمي توانند بشنوند،
داشتن حالت بيقراري شديدتر نسبت به وضعيت عادي،
داشتن يك احساس بهتر در مورد خودتان در مقايسه با حالت معمولي،
صحبت كردن كاملا سريع، پريدن از يك ايده به ايده ديگر، تفكرات آشفته،
به راحتي گمراه شدن و چالش داشتن در تمركز بر روي يك موضوع،
عدم توانايي براي خوابيدن، يا داشتن اين احساس كه شما نمي خواهيد بخوابيد،
داشتن اين تفكر كه عملكرد شما مي تواند بهتر از عملكرد واقعي تان باشد،
داشتن تصميمات بزرگ يا غير معمول، بدون اينكه در رابطه با آنها فكر كنيد، و
انجام دادن كارهايي كه شما فكر نمي كنيد منجر به ايجاد مشكلاتي مي شوند. همانند:
پول خرج كردن بيش از حد
داشتن رابطه جنسي اتفاقي با افراد مختلف
استفاده از مواد يا الكل
قمار بازي يا
تصميم گيري هاي تجاري غير عقلايي.
شيدايي خفيف
شيدايي خفيف شبيه به شيدايي مي باشد، ولي شما يك سري علائم خفيف تري را تجربه خواهيد كرد.
درمان شيدايي خفيف مشابه با درمان شيدايي مي باشد.
افسردگي
علائم افسردگي مي تواند شامل موارد زير باشد:
وضعيت رواني پايين،
داشتن انرژي سطح پايين و احساس خستگي،
احساس نااميدي يا منفي،
احساس گناهكار بودن، بي ارزش بون يا نااميد بودن،
داشتن علاقه كمتر نسبت به مواردي كه در حالت معمول انجام دادن آن را دوست داريد يا از آنها كمتر لذت مي بريد،
مشكل داشتن در تمركز، يادآوري يا تصميم گيري ها،
احساس بي قراري يا تحريك پذيري،
خوابيدن بيش از حد يا عدم توانايي براي خوابيدن،
احساس خستگي بيش از حد يا كمتر از معمول
كاهش يا افزايش وزن در زماني كه چنين هدفي نداريد، و
تفكرات مربوط به مرگ يا خودكشي يا اقدام به خودكشي.
روان پريشي (پسيكوز)
در برخي مواقع ممكن است كه شما در طول شيدايي يا افسردگي شديد، علائم روان پريشي را تجربه كنيد.
علائم روان پريشي عبارتند از:
توهمات. اين بدان معنا است كه شما مي توانيد مواردي را بشنويد، ببينيد و يا احساس كنيد كه در واقعيت وجود ندارند، و
هذيان ها. اين مورد به معنا باور داشتن بر روي مواردي مي باشد كه ممكن است درست نباشند. از نظر ساير افراد، عقايد شما غير معمول مي باشند.
علائم روان پريشي در اختلال دو قطبي مي تواند نشان دهنده وضعيت رواني شما باشد.
براي مثال، در صورتي كه شما يك وضعيت روان پريشي را تجربه كنيد، ممكن است بر اين باور باشيد كه شما داراي قدرت هاي خاصي هستيد، يا تحت نظر دولت قرار داريد.
در صورتي كه شما موارد افسردگي را تجربه كنيد، شايد در مورد كاري كه انجام داده ايد، احساس گناه بكنيد.
شايد شما اين احساس را داشته باشيد كه شما بدتر از هر فرد ديگري هستيد يا احساس كنيد كه وجود نداريد.
علت اختلال دو قطبي نامشخص مي باشد.
اختلال دوقطبياختلال دوقطبي
چه مواردي منجر به ايجاد اختلال دو قطبي مي شوند؟
محققان بر اين عقيده اند كه تركيبي از موارد مختلف مي توانند احتمال بروز اختلال دو قطبي را در شما افزايش دهند.
عوامل ژنتيكي
در صورتي كه يكي از اعضاي خانواده اصلي شما، همانند والدين، برادر يا خواهر، داراي يك اختلال دو قطبي باشد، احتمال ابتلاي شما به آن اختلال پنج برابر خواهد بود.
در صورتي كه هر دو والدين شما اين شرايط را داشته باشند يا در صورتي كه دو قلوي شما اين شرايط را داشته باشد، اين ريسك افزايش مي يابد.
محققان تا به حال نتوانسته اند ژن هاي دقيقي را پيدا كنند كه منجر به ايجاد اختلال دو قطبي مي شود.
ولي ژن هاي مختلف مي توانند با ايجاد اختلال دو قطبي مرتبط باشند.
عدم تعادل در تركيب شيميايي مغز
مواد شيميايي مختلفي كه در مغز شما وجود دارند، بر روي وضعيت رواني و رفتاري شما تاثير مي گذارند.
مقدار بيش از حد يا كمتر از حد مربوط به اين مواد شيميايي مي توانند منجر به بروز شيدايي يا شيدايي خفيفي شوند.
عوامل محيطي
اتفاقات زندگي موفق مي توانند علائم اختلال دو قطبي را تحريك كنند.
همانند سوء استفاده در دوران كودكي يا از دست دادن فردي كه دوست داريد.
اين اتفاقات مي توانند شانس ايجاد اتفاقات افسرده كننده را افزايش دهند.
كمك گرفتن در صورتي كه فكر مي كنيد داراي اختلال دو قطبي هستيد
اولين قدم در كمك گرفتن، عبارت از صحبت كردن با GP (پزشك خانوادگي) تان مي باشد.
اين كار مي تواند به شما كمك كند تا يك يادداشتي را از تغيير وضعيت هاي رواني خودتان داشته باشيد.
موسسه UK دو قطبي[2] در وب سايت خودش داراي يك يادداشت وضعيت رواني و همچنين يك مقياس از وضعيت رواني مي باشد.
GP شما نمي تواند اختلال دو قطبي را در شما تشخيص دهد.
فقط يك روان پزشك مي تواند يك تشخيص رسمي را داشته باشد.
يك روان پزشك بخشي از تيم انجمن سلامت رواني[3] (CMHT) مي باشد.
در صورتي كه شما شرايط زير را داشته باشيد، GP تان مي تواند يك قرار ملاقاتي را مابين شما و (CMHT) ترتيب دهد:
افسردگي، و
در صورتي كه احساس كنيد بيش از حد هيجان زده هستيد يا به صورت منظم و حداقل در 4 روز، بر روي وضعيت رواني يا رفتار خودتان كنترل نداشته باشيد.
در صورتي كه GP شما تشخيص دهد كه ممكن است شما داراي يك شيدايي يا افسردگي شديدي هستيد، بايد به صورت سريع شما را به يك CMHT ارجاع دهد.
همچنين در صورتي كه اين احتمال وجود داشته باشد كه شما به خودتان يا يك فرد ديگري آسيب بزنيد، بايد اين ارجاع را انجام دهد.
در صورتي كه شما اولين مورد از روان پريشي را تجربه كنيد، GP تان بايد شما را به يك تيم مراقبت اوليه ارجاع بدهد.
تشخيص اختلال دو قطبي مي تواند سخت باشد، چرا كه تاثير تاثير آن بر روي هر فرد كاملا متفاوت مي باشد.
همچنين علائم اختلال دو قطبي مي تواند مشابه با علائم مربوط به ساير مشكلات سلامت روان باشد.
تشخيص اختلال دو قطبي مي تواند زمان بر باشد.
درمان و مديريت
روش هاي درمان شيدايي، شيدايي خفيف و افسردگي چه مواردي مي باشند؟
شما در وب سايت موسسه ملي مربوط به برتري سلامتي و مراقبتي[4] (NICE ) مي توانيد روش هاي درماني و مراقبتي توصيه شده براي اختلال هاي دو قطبي را مشاهده كنيد.
NICE يك سري راهنمايي هايي را براي نحوه درمان شرايط خاص توسط متخصصان سلامتي ارائه مي كند.
شما مي توانيد راهنماها را از وب سايت مربوطه به آدرس www.nice.org.uk دانلود كنيد.
NHS مجبور نيست كه از اين توصيه ها تبعيت كند.
ولي بايد يك دليل مناسبي براي عدم تبعيت از آن داشته باشند.
داروها
معمولا داروهاي تثبيت كننده وضعيت رواني براي درمان علائم شيدايي، شيدايي خفيف و افسردگي به كار گرفته مي شوند.
به همين دليل، پايدار كننده هاي وضعيت رواني عبارتند از:
ليتيوم
داروها ضد روان پريشي خاص
داروهاي ضد تشنجي خاص
داروها بنزو ديازپاين خاص
شيدايي و شيدايي خفيف
به منظور كمك به درمان شيدايي يا شيدايي خفيف، بايد يك تثبيت كننده وضعيت رواني به شما داده شود.
پزشك شما مي تواند داروي شما را به عنوان داروي “ضد شيدايي” در نظر بگيرد.
در صورتي كه شما يك داروي ضد افسردگي را مصرف مي كنيد، پزشكتان مي تواند داروهاي مصرفي شما را قطع كند.
معمولا در مرحله اول يك داروي ضد روان پريشي به شما تجويز خواهد شد.
رايج ترين داروهاي ضد روان پريشي كه براي درمان اختلال دو قطبي به كار گرفته مي شوند، عبارتند از:
هالوپريدول[5]
اولانزاپاين[6]
كوئتياپاين[7]
ريسپريدون[8]
در صورتي كه اولين داروي روان پريشي مورد استفاده شما تاثير مناسبي نداشته باشد، بايد يك داروي ضد روان پريشي متفاوتي از بين موارد بيان شده در بالا براي شما تجويز شود.
در صورتي كه يك داروي ضد روان پريشي ديگري تاثير نداشته باشد، بايد توصيه شود كه شما در كنار دارو از ليتيوم هم استفاده كنيد.
در صورتي كه مصرف ليتيوم تاثير مناسبي نداشته باشد، مصرف سديم ولپروت[9] به همراه يك داروي ضد روان پريشي مي تواند به شما توصيه شود.
دختران و زنان جواني كه ممكن است بخواهند در آينده بچه دار شوند، نبايد از سديم ولپروت استفاده كنند.
پزشك شما بايد مصرف داروي بنزوديازپاين شما را به عنوان يك مصرف كوتاه مدت در نظر بگيرد.
پزشك شما بر اساس داروهايي كه بهترين تاثير را بر روي شما دارند، از دوز ها و تركيب هاي مختلفي استفاده خواهند كرد.
همچنين اولويت هاي شخصي شما هم بايد مد نظر قرار داده شوند.
افسردگي
پزشك شما به منظور درمان علائم افسردگي موجود در شما، بايد داروهاي متفاوتي را به شما پيشنهاد دهد.
داروهاي زير مي توانند به شما پيشنهاد شوند:
فلوكستاين به همران اولانزاپاين[10]
كوئتياپاين
اولانزاپاين يا
لاموتريجين[11]
فوكستاين يك داروي ضد افسردگي مي باشد.
لاموتريجين يك داروي ضد تشنجي است.
پزشك شما مي تواند داروهاي بيان شده در بالا را به همراه موارد زير تجويز كند:
ليتيوم، و
سديم ولپروت.
پزشك شما بر اساس داروهايي كه بهترين تاثير را بر روي شما دارند، از دوز ها و تركيب هاي مختلفي استفاده خواهند كرد.
همچنين اولويت هاي شخصي شما هم بايد مد نظر قرار داده شوند.
روش هاي درمان روان شناختي
در صورتي كه شما برخي مواقع چار افسردگي مي شويد، بايد مقدار زيادي از يك روش گفتار درماني، همانند روش درمان شناختي رفتاري[12] (CBT) يا درمان ميان فردي[13] و همچنين تجويز دارويي، در مورد شما مورد استفاده قرار بگيرد.
CBT چيست؟
CBT يك روش گفتار درماني مي باشد كه از طريق تغيير روش تفكر و رفتارتان مي تواند به شما كمك كند تا مشكلات خودتان را مديريت كنيد.
روش درمان ميان فردي چيست؟
روش درمان ميان فردي يك نوع روش گفتار درماني مي باشد كه بر روي شما و روابط شما با ساير افراد متمركز مي شود.
روش هاي درمان بلند مدت براي اختلال دو قطبي چه مواردي هستند؟
اختلال دو قطبي يك بيماري مربوط به كل طول عمر زندگي فرد است كه در اغلب مواقع صورت مي گيرد.
شما براي دريافت كمك به منظور مديريت اين شرايط، نياز به يك حمايت بلند مدت خواهيد داشت.