لجبازي كودك دو ساله

داستان پرت كردن اشيا

بچه ي دوساله اي را تصور كنيد كه هرچه به دستش مي رسد را سريع و بدون توقف پرتاب مي كند.

 در اين موقعيت والدين يا بزرگتر ها كه عموما نگران بي نظم شدن خانه، كثيف شدن محيط و يا خراب شدن وسايل اند، ممكن است با صداي بلند فرياد بزنند ” نكن”.

در كمال ناباوري آنچه مشاهده مي كنيد آن است كه كودك بدون كوچك ترين توجهي مجددا وسيله را پرتاب مي كند و همين، آتش شخشم شما را بيش از پيش شعله ور مي كند.كودك لجباز

اكثر والدين بلند مي شوند و در حاليكه به شدت عصباني اند با صدايي بلند تر از قبل فرياد “نكن” سر مي دهند و وسيله را به زور از دست بچه مي كشند.

كودك نيز كه احساس ناكامي و بي توجهي عميقي را درك كرده با صداي بلند سروع به گريه مي كند و به لجبازي و بي نظمي متهم مي شود.
كودك لجباز يا والد بي اطلاع ؟

آيا مي دانيد اكثر كودكان در سن 2 سالگي تمايل به پرتاب اشيا دارند؟ يا فكر مي كنيد اين فقط كودك 2 ساله ي شماست كه لجبازي و خودراي است؟!

بر اساس روانشناسي رشد كودك، كسب هماهنگي چشم و دست در سن 2 سالگي، تمايل به پرتاب اشيا را در كودك بيشتر مي كند.

او رشد كرده و از اينكه بر خلاف قبل مي تواند اشيا را پرتاب كند، بسيار لذت مي برد.

بسياري از والدين به دليل ناآگاهي از اين مساله، كودك را به لجبازي متهم مي كنند. اين در حالي است كه مي توان توانايي كودك در پرتاب كردن اشيا را به عنوان بخشي از توانايي و رشد جسماني و مغزي او تحسين كرد!

بنابراين تا بدين جاي سناريوي پرتاب اشيا، لازم است برچسب لجباز را از كودكي كه در پرتاب اشيا توانمند شده جدا كنيد و در ادامه روش هاي موثر برخورد با اين توانايي را بياموزيد.
جديدترين روش هاي روانشناسي كودك
با پرتاب اشيا توسط كودك چگونه برخورد كنم؟

1) درخواست خود را به شيوه اي جديد مطرح كنيد

واقعيت امر آن است كه باتوجه به رشد جسمي و مغزي كودك، تمايل به پرتاب كردن اشيا در اين سن براي كودك تان تامين كننده ي يك نياز اساسي است.

بنابراين درخواست شما هرچه كه باشد او كار خود را انجام خواهد داد.

اگر قرار است به او دستور دهيد ” كنترل تلوزيون رو پرت نكن ”  و او كار خود را انجام دهد و كنترل را پرت كند، بهتر است هوشمندانه عمل كنيد و جمله تان را اينظور اصلاح كنيد ” كنترل را روي ميز بگذار و توپت رو پرت كن”.

با اصلاح اين جمله، هم كودك به هدف خود كه پرت كردن يك شيء است مي رسد و هم شما به هدف تان كه حرف شنوي كودك و عدم لجبازي است رسيده ايد.لجبازي كودك دو ساله

2) با كودك بازي هاي پرتابي انجام دهيد

به دليل رشد مغزي كودك و تمايل ذهني او به پرتاب اشيا، مي توانيد از بازي هاي پرتابي استفاه ي مناسبي ببريد.

در طول اين بازي از كودك بخواهيد توپ ا تا جايي كه مي تواند بلند پرتاب كند و توانايي اش را تشويق كنيد.

توجه به رفتار كودك به عنوان بخشي از توانايي جديدش و تشويق آن، شما را در ذهن او از والدي بي توجه و بد خلق تبديل به والدي فوق العاده خواهد كرد.

3) فرياد زدن ممنوع

وقتي به هنگام عصبانيت داد مي زنيد در حال انتقال اين پيام به فرزندتان هستيد كه ” من خيلي ضعيفم و با كوچك ترين رفتار تو به هم مي ريزم”.

بايد گفت در اين مواقع داد زدن نه تنها مشكلي را حل نمي كند بلكه مشكلات جديدي را نيز به مشكلات تان اضافه خواهد كرد.

كودك شما به آساني ياد خواهد گرفت كه در هنگام عصبانيت، جيغ بزند، زور گويي كند و با داد و فرياد به خواسته اش برسد.

به نظر مي رسد در اين حالت متهم كردن كودك به لجبازي و عصبي بودن، تا حدود زيادي ظنز آميز است. او هيچ رفتار جديدي نشان نداده است بلكه رفتارهاي آموخته شده از خودتان را تكرار كرده است.

بنابراين اگر مي خواهيد هر روز بيش از روز قبل مجبور به فرياد زدن نباشيد، داد زدن را از همين لحظه متوقف كنيد و براي بيان خواسته هاي تان شيوه ي جديدي را در پيش بگيريد.